ارتباط افزایش عفونت های بیمارستانی با توسعه الحاقی نامناسب فضای فیزیکی بیمارستان ها (بررسی نمونه موردی بیمارستان شهید محمدی بندرعباس)

مقدمه : عفونت های بیمارستانی یکی از مشکلات جدی مراکز درمانی و اولویت جهانی می باشد که هر ساله هزینه های زیادی را به بیماران و مراکز درمانی تحمیل می کند.بیمارستان ها از مناطق هفت گانه تشکیل شده که طراحی هر کدام از این فضاها وارتباط این مناطق با همدیگر الزامات واستانداردهای خاص خود دارد که اگر در توسعه هر کدام از مناطق بیمارستان به ارتباط بخش های تازه ساخته شده با بخش های موجود نشود نه تنها اتلاف منابع می شود سبب ایجاد تردد نامناسب بیماران، همراهان ،کارکنان تجهیرات پزشکی شده که خطر افزایش عفونت در بیماران را بیشتر می کند. این مطالعه توصیفی تطبیق ابتدا به مطالعه الزمات طراحی فضا ها وارتباط آن به کنترل عفونت پرداخته سپس اطلاعات مورد نظر بخش های الحاقی بیمارستان مورد بررسی وارتباطات بخش ها با یکدیگر گردآوری شده و با استاندارهای طراحی بیمارستان ایمن تطبیق داده شده است .یافته ها: بیمارستان مورد مطالعه نشان می دهد که جانمای بخش ها الحاقی مانند اتاق عمل ارتوپدی،ای سی یو جنرال،درمانگاه وبخش تصویر برداری مناسب نبوده و ارتباط فضای این بخش ها با سایر بخش ها طبق استاندارد بیمارستان ایمن ارتباط درجه یک ودو فضایی رعایت نشد وقسمتی از فضای تشخیصی در دل فضای درمانی ایجاد شود و سبب شده حرکت وجابجای بیماران خصوصا بخش پر خطر آی سی یو واتاق عمل با عبور از فضای باز عمومی بدون سقف وکنترل نشد با طی مسیر طولانی صورت گیرد که کنترل عفونت در این بیماران پر ریسک را سخت تر می کند. نتیجه گیری:عدم مطالعه دقیق در جانمایی فضا های الحاقی به بیمارستان ها سبب می شود در بخش ها پر خطر در عفونت راهرو های ارتباطی مناسب جهت انتقال بیمار ایجاد نشود و بیماران جهت دریافت خدمات ، بیشتر در معرض فضای پر ازدحام وغیر کنترل شده قرار گیرد و ریسک انتقال عفونت افزایش یابد.

Keywords:

بیمارستان , کنترل عفونت , توسعه الحاقی , ارتباط فضای