شهاب قاسمی - کارشناسی ارشد عمران گرایش سازه، موسسه غیرانتفاعی آپادانا شیراز، ایران
رضا رحمت خواه - مربی گروه مهندسی عمران، دانشگاه آزاد اسلامی، شیراز، ایران
داوود قائدیان - استادیار گروه مهندسی عمران،واحد اقلید، دانشگاه آزاد اسلامی، اقلید، ایران

یکی از خرابی های مهم سازه های فولادی در زلزله نورتریج سال 1994 رفتار ترد اتصالات تیر به ستون در سیستم قاب خمشی بوده است. بر این اساس جهت رفع ایرادات اتصالات قدیمی و افزایش شکل پذیری اتصالات، پیشنهادهای فراوانی ارائه شده اند . در این راستا، یکی از روش های بهبود اتصالات قاب خمشی، روش تضعیف کردن ناحیه ای از تیر می باشد. لذا در این پژوهش به منظور بررسی نوعی از اتصالات قاب خمشی ویژه که سعی در برآورده کردن شرایط لرزه ای ویژه را دارد، پرداخته می شود. این اتصال خمشی با مقطع کاهش یافته در بال تیر به صورت سوراخ دریل DFC باعث انتقال مفصل پلاستیک در درون تیر شده و با اتصال از پیش تایید شده RBS با استفاده از نرم افزار ABAQUS مقایسه می شود. همچنین در این پژوهش تاثیر چیدمان سوراخ های دریل، تعداد ردیف و قطر سوراخ های دریل مورد بررسی قرار می گیرد تا یک الگوی مناسب جهت استفاده از این نوع اتصال بدست آید. نتایج نشان می دهد که چیدمان سوراخ ها با سه ردیف با قطر نابرابر و به ترتیب از قطرکوچک به بزرگ و همچنین مناسب ترین قطر در محدوده (فرمول در متن اصلی مقاله) می باشد که بهترین توزیع کرنش پلاستیک در درون تیر و مناسب ترین ظرفیت خمشی را دارد و بهترین الگو برای سیستم قاب خمشی ویژه را فراهم می کنند.

اتصال DFC، مقطع کاهش یافته با سوراخ دریل، شکل پذیری، قاب خمشی ویژه