سجاد بجلوند - دانشجوی کارشناسی ارشد رشته سازه های آبی دانشگاه بوعلی سینا، همدان
سعید گوهری - استادیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه بوعلی سینا، همدان
مجید حیدری - استادیار گروه علوم و مهندسی آب دانشگاه بوعلی سینا، همدان

آبشکن ها سازه های متقاطع یا عرضی هستند که از دیواره رودخانه به سمت محور جریان توسعه یافته و سبب انحراف و هدایت جریان از کناره ها به سمت محور مرکزی راستای رودخانه میگردند. از جمله پارامترهای مهم در طراحی آبشکن ها شکل دماغه آبشکن می باشد. مروری بر مطالعات گذشته نشان می دهد که تحقیقات بسیاری در مورد الگوی آبشستگی پیرامون آبشکن ها انجام شده است اما در مورد الگوی آبشستگی پیرامون آبشکن چوگانی به صورت آزمایشگاهی تحقیقات کمی صورت گرفته است. در این تحقیق با بکار گیری مدل آزمایشگاهی به بررسی پارامترهای حفره آبشستگی پیرامون سه شکل آبشکن مستقیم، L شکل و چوگانی با اعداد فرد 0/386، 0/391، 0/393 پرداخته میشود. نتایج آزمایشات نشان داد که ابعاد حفره آبشستگی با افزایش عدد فرود برای سه شکل آبشکن افزایش مییابد و ابعاد حفره آبشستگی در پیرامون آبشکن مستقیم بیشتر از آبشکن L شکل و در پیرامون آبشکن L شکل بیشتر از آبشکن چوگانی میباشد

آبشکن چوگانی، آبشکن L، شکل، آبشکن مستقیم، پارامترهای آبشستگی، مدل آزمایشگاهی