رضا صادقی دودران - دانشجوی دکتری، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه تربیت مدرس،تهران
مصطفی نبی پور - دکتری، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست ، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
سیدعلی اکبر صالحی نیشابوری - استاد، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست ، دانشگاه تربیت مدرس، تهران
سیدحسین مهاجری - استادیار، دانشکده فنی، گروه مهندسی عمران، دانشگاه خوارزمی، تهران

سرعت سنجی صوتی از جمله روش های پرکاربرد اندازه گیری میدان جریان در کانال های باز می باشد. صحت داده های اندازه گیری شده با استفاده از سرعت سنجی صوتی و بررسی اثر تداخلی آن در اندازه گیری سرعت های ثانویه، شدت های آشفتگی و تنش برشی بر نتایج آزمایشگاهی و تحلیلی موثر می باشد. برای بررسی این موضوع، در بخش اول این مطالعه میدان جریان بوسیله سرعت سنج صوتی و سرعت سنج تصویری ذرات برداشت و مقایسه گردید و در بخش دوم به منظور تفکیک اثر تداخل فیزیکی سرعت سنج صوتی از خطای ذاتی آن، سرعت جریان به وسیله ی سرعت سنج تصویری ذرات در دو حالت حضور فیزیکی سرعت سنج صوتی و عدم حضور آن برداشت شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد دقت سرعت سنج صوتی در اندازه گیری سرعت طولی مناسب بوده، در حالیکه در اندازه گیری سرعت عرضی دارای خطای قابل توجهی است. اثر تداخلی دستگاه صوتی در اندازه گیری سرعت ثانویه شدید بوده و در شدت آشفتگی و تنش برشی عرضی ناچیز و حدود 27 درصد می باشد.

سرعت سنج صوتی ADV ، سرعت سنج تصویری ذرات PIV ، اثر تداخلی، سرعت ثانویه، شدت آشفتگی