اثر تنش آبی ناشی از پلی انلین گلایکول بر خصوصیات جوانه زنی بذر سرخارگل Echinacea(purpurea)

مقدار آب خاک عامل محیطی مهمی در جوانه زنی بذر می باشد. با کاهش پتانسیل آب در محیط، جوانه زنی بذرانجام نگرفته یا سرعت آن کاهش می یابد. سرخارگل گیاهی علفی، چندساله و متعلق به تیره کاسنی(Asteraceae) استو مواد موثره آن خاصیت ضدویروسی داشته همچنین تقویت کننده سیستم دفاعی بدن می باشد. به منظور بررسی اثرات تنش آبی بر جوانه زنی بذر و رشد گیاهچه های سرخارگل آزمایشی در قالب طرح کاملا تصادفی با 8 تیمار و 3 تکرار انجام گرفت. تیمارهای تنش آبی با استفاده از محلول های 30،25،20،15،10،5،0 و 35 درصد پلی ایلن گلایکول (PEG 6000) که پتانسیل آب آنها به ترتیب معادل 0/03- ، 0/19-،0/41-،0/67-،0/99-،1/35- و 1/77- مگاپاسکال بود اعمال شد. نتایج نشان داد که تنش آبی اثر معنی داری بر خصوصیات جوانه زنی بذر سرخارگل دارد. با کاهش پتانسیل آب سرعت و درصد جوانه زنی کاهش یافت. در پتانسیل آبی 1/77- مگاپاسکال جوانه زنی رخ نداد و در پتانسیل آبی 0/99- و 1/35- مگاپاسکال بذرهای جوانه زده به علت قهوه ای و نکروزه شدن منتهی به تولید گیاهچه نگردیدند. همچنین وزن تر و خشک ساقه چه و ریشه چه با افزایش خشکی در محیط کشت کاهش یافتند. بطوریکه که بالاترین وزن تر و خشک مربوط به تیمار شاهد و کمترین میزان آنها مربوط به پتانسیل آب 0/41-مگاپاسکال بود.