مجتبی کریمائی طبرستانی - استادیار، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی، تهران، ایران
امیر رضا زراتی - استاد، دانشکده مهندسی عمران و محیط زیست، دانشگاه صنعتی امیرکبیر، تهران، ایران

پایه های پل با مقطع مستطیلی شکل به علت بعد طولانی تر در راستای جریان و منطقه جدایش جریان در اطراف پایه، در معرض آبشستگی در محدوده گستردگی بیشتری قرار دارند. در تحقیق حاضر ضمن معرفی یک روش نیمه تجربی برای محاسبه تغییرات زمانی عمق آبشستگی در جلوی پایه پل با مقطع مستطیلی و در شرایط جریان غیرماندگار، اقدام به استفاده از معادلات حمل رسوب مختلف جهت تعیین میزان رسوب جابجا شده در حفره اطراف پایه شده است. برای این کار، 5 معادله حمل رسوب مختلف مورد استفاده قرار گرفت. همچنین برای استفاده از معادلات حمل رسوب، یک ضریب اصلاح بر اساس پارامترهای مختلف هیدروگراف شامل شدت جریان در اوج هیدروگراف، زمان تداوم و زمان شاخه بالاروندههیدروگراف معرفی شد. مقایسه نتایج حاصل از تغییرات زمانی عمق آبشستگی نشان داد که دو معادله میرپیتر و مولر 1948 و انجلاند و هنسن 1967 به ترتیب بیشترین و کمترین دقت را در برآورد عمق آبشستگی دارند.

پایه پل مستطیلی شکل، آبشستگی موضعی، روش نیمه تجربی، معادله حمل رسوب، جریان غیرماندگار