فریبا حاجی حسینی - دانشجوی کارشناس ارشد معماری.دانشگاه آزاد اسلامی
آتوسا مزینانی - دانشجوی کارشناس ارشد معماری.دانشگاه آزاد اسلامی

میزان دستیابی به اهداف تعیین شده در هنگام طراحی توسط معماران، همواره مورد سوال و پژوهش بوده است. امروزه با توجه به فشردگی بازارهای اقتصادی و اهمیت بازدهی بالای نیروی انسانی، بار دیگر سودمندی و کارایی پروژه های معماری در فضای واقعی ساخت و بهره برداری مورد پرسش قرار گرفته است.از طرفی اقتصاد در معماری نقش اساسی داشته و همواره سعی بر بهترین و پربازده ترین طراحی بوده است.ارزیابی پس از ساخت، روشی علمی برای پژوهش در مورد میزان دستیابی طرح معماری به اهداف تعیین شده نسبت به هزینه انجام گرفته می باشد. متاسفانه دیدگاه رایج در صنعت ساختمان سازی کشور طراحی، ساخت، تحویل و بهره برداری است و رابطه طراح پس از ساخت و بهره برداری از پروژه برای مشاهده نتایج، قطع می گردد؛ در حالیکه ساختمان به عنوان نظامی پویا همواره تحت تاثیر تغییرات محیط درونی و بیرونی قرار گرفته و نیاز به تحلیل و بازخوردگیریاز طراحی های انجام گرفته در ابتدای امر دارد.این فرایند باعث عدم تکرار اشتباهات گذشته و نهایتا صرفه جویی اقتصادی می گردد. براساس این ضرورت، پژوهش حاضر به معرفی ارزیابی پس از بهره برداری و نقش آن در تحقق اقتصاد مقاومتی پرداخته است. این پژوهش به روش اسنادی صورت گرفته است.

ارزیابی پس از بهره برداری،معماری،اقتصاد مقاومتی،طراحی معماری