سید مهدی حسینی - کارشناسی ارشد مدیریت، دانشگاه نیشابور، نیشابور، ایران
مصطفی جعفری - دانشیار، گروه مدیریت سیستم و بهره وری، دانشگاه علم و صنعت ایران ، تهران، ایران
پیمان اخوان - استاد، گروه مهندسی صنایع، دانشکده مدیریت و فناوری نرم، ، دانشگاه صنعتی مالک اشتر، تهران، ایران

امروزه، اشتراک دانش در حال تبدیل شدن به موثرترین مولفه جهت دستیابی به مزیت رقابتی منحصربه فرد برای سازمان­های دانش محور است؛ اما درحالی که می­تواند منبع مزیت رقابتی سازمان باشد، می­ تواند منشای ریسک سازمانی نیز گردد. این مطالعه به بررسی امکان و شناسایی ریسک ­های احتمالی برای مزیت رقابتی در اثر به کارگیری فرایند اشتراک دانش در سازمان هدف می­پردازد. این برای نخستین بار است که موضوع ریسک در اثر فرایند اشتراک دانش به طور جدی مورد مطالعه قرار می ­گیرد. در این مطالعه، از مدل پژوهشی توصیفی-کاربردی بهره برده شده و روش آن پیمایشی و جامعه هدف آن تعدادی از کارکنان (دانشی) یک سازمان دانش محور در حوزه IT است. جهت جمع آوری داده ­ها از طراحی پرسشنامه، نظر خبرگان و جهت بررسی پایایی و روایایی داده­ های استخراج شده از آزمون­های آلفای کرون باخ، کیزر-میر-الکین، بارتلت و به منظور بررسی فرضیه­ های تحقیق از آزمون t، کای دو و فریدمن استفاده گردیده است. نتایج حاصل شده نشان داد که کارکنان و مدیران سازمان باید جهت حراست از مزیت رقابتی سازمان خود، ریسک آفرینی فرایند اشتراک دانش که منجر به ریسک ­هایی چون کاهش سطح عملکرد فناوری اطلاعات و کاهش بهره ­وری در سازمان می گردد را به طور جدی مورد توجه قرار داده و در راستای کاهش سطح این ریسک­ها چاره­ جویی نمایند.

ریسک, سازمان دانش محور, مزیت رقابتی, اشتراک دانش, دارایی دانشی, فناوری اطلاعات