تدریس اخلاق در آموزش به شیوه یادگیری مبتنی بر مباحثه در سناریوهای واقعی ،روشی موثر در میزان مشارکت و رضایتمندی اعضای هیات علمی

مقدمه و هدف: تدریس و معلمی یکی از حرفه هایی است که اصولا ماهیت اخلاقی دارد و اخلاق در همه جای آن جاری است.این در حالی است که اساتید و اعضای هیات علمی دانشگاه ها ، بدون طی دوره های آموزشی و مهارت آموزی کافی مشغول به تدریس و تربیت دانشجویان می گردند و بدلیل دانش و مهارت کم، با چالش های اخلاقی متعددی در آموزش مواجه می شوند.لذا شکی نیست که آموزش اخلاق در رشد صلاحیتهای اخلاقی اعضاء هیات علمی و مجموعه دانشگاهی بسیار تاثیر گذار است . ارائه موضوعات اخلاقی در قالب سناریوهای واقعی طرح شده از طرف شرکت کنندگان و مشارکت آنها در بحث های گروهی و بیان تجارب از ویژگی های یادگیری بزرگسالان است که اساس مطالعه حاضر است . لذا مطالعه حاضر با هدف تاثیر تدریس چالش های اخلاق در آموزش به شیوه یادگیری مبتنی بر مباحثه بر میزان مشارکت و رضایتمندی اعضای هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی البرز انجام شد.مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مداخله آموزشی بود که طی 8جلسه دو ساعته ، 10تجربه از مدرسین گروه های مختلف آموزشی دانشگاه علوم پزشکی البرز در قالب سناریو های واقعی طراحی و به بحث گذاشته شد .ابزار گردآوری داده ها در این مطالعه شامل فرم نظر سنجی مشارکت کنندگان از روش ارائه مطالب و میزان مشارکت اعضای هیات علمی در معرفی سناریوها و تحلیل آنها بود.یافته ها: بر اساس نتایج حاصل از این مطالعه ، 80 نفر از اعضای هیات علمی در این جلسات آموزشی شرکت نمودند که بیش از 90درصد آنها رضایت کامل یا نسبی از روش ارائه مباحث داشته و بکارگیری این روش مطالعه را شیوه ای موثر در یادگیری آنها برای مواجه با چالش های قانونی و اخلاقی در آموزش بیان نمودند.نتیجه گیری: با توجه به استقبال اعضای هیات علمی از برگزاری جلسات اخلاق درآموزش با طراحی سناریو های مبتنی بر تجارب واقعی و بحث پیرامون موضوع با مشارکت اعضای هیات علمی ، پیشنهاد می گردد تا از شیوه های مبتنی بر حل مسئله و مشارکتی در آموزش موضوعات اخلاقی در گروه فراگیران بزرگسال استفاده شود.

Keywords:

اخلاق , تدریس مبتنی بر مسئله. یادگیری مبتنی بر مباحث آموزش.