اخلاق اورژانسی: یک مطالعه کیفی

مقدمه و هدف: بخش اورژانس به علت خط مقدم بودن در بیمارستان نقش مهمی را دارا می باشد. بسیاری از درگیری هایی که در بخش اورژانس رخ می دهد نیاز به تصمیم گیری های اخلاقی دارد. با این حال به علت شلوغ بودن و مسائل اورژانسی رعایت نکات اخلاقی کمی سخت تر به نظر می رسد. هدف از مطالعه حاضر بررسی چالش های پیش رو در پرستاران و پزشکان طب اورژانس در بیمارستان های شهر قم در سال 1398می باشد.مواد و روش کار: این مطالعه از نوع کیفی بود. جامعه آماری شامل 18 پرستار اورژانس و 3 پزشک متخصص طب اورژانس مستقر در 7 مرکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی قم بوده است. نکات اخلاقی، چالش ها و تصمیماتی که پرسنل اورژانس و پزشک متخصص طب اورژانس شهر قم در طول خدمت با آن مواجه بودند از طریق مصاحبه با آنها استخراج و طبقه بندی گردید. بعد از پیاده سازی مصاحبه ها، داده ها از طریق روش کولیزی با نرم افزار MAXQDA مورد تحلیل قرارگرفت.یافته ها: از تحلیل داده ها، پنج مورد از مهمترین سناریوهای اخلاقی که پرسنل با آن مواجه بودند استخراج گردید که عبارتند از: نخست، با توجه به بیهوش بودن بیمار، امکان انتخاب پزشک و بیمارستان توسط بیمار وجود ندارد . دوم، به علت مشکلات حاد و اورژانسی سرعت عمل مهمتر است و ممکن است دقت را کمی کاهش دهد . سوم، به علت اورژانسی بودن و حضور پلیس در اورژانس اجرای رازداری به طور کامل میسر نمی گردد . چهارم، وجود همراهی ها باعث ایجاد اختلال در عملکرد متخصصین طب و کادر درمان می شود . پنجم، در بسیاری از موارد به علت بیهوشی بیمار، رضایت آگاهانه عملا رعایت نمی شود .نتیجه گیری: با توجه به اینکه رعایت اصول اخلاقی از خصوصیات هر ارائه دهنده خدمات درمانی از جمله پرسنل شاغل در اورژانس است؛ ضرورت وجود دستورالعمل مکتوب و مدون به طور جداگانه برای پرسنل و پزشکان طب اورژانس بیش از پیش احساس می گردد.

Keywords:

اصول اخلاقی , طب اورژانس , تکنسین پزشکی.