بررسی میزان رعایت حریم خصوصی بیماران سالمند در مراکز آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال 1397

مقدمه و هدف: حریم خصوصی به عنوان اصل اساسی انسانیت و یکی از حقوق بنیادین مهم هر انسان است که رعایت آن به ویژه در سازمانهای مراقبت بهدا شتی و درمانی الزامی شناخته شده ا ست. هدف از این مطالعه تعیین میزان رعایت حریم خصوصی بیماران سالمند در مراکز آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال 1397 بود.مواد و روش ها: این پژوهش مقطعی بر روی 230 نفر از بیماران سالمند بستری در دو بخش داخلی و جراحی در مراکز آموزشی و درمانی دانشگاه علوم پزشکی اهواز انجام شد. اطلاعات بوسیله پرسشنامه محقق ساخته جمعآوری شد. این پر س شنامه در دو بعد روانی با 11 سوال و بعد فیزیکی با 18 سوال تهیه گردید. روایی پر س شنامه تو سط نظرات خبرگان و اساتید مورد بررسی قرار گرفت. همچنین پایایی پرسشنامه با ضریب آلفای کرونباخ 0/91 تایید شد. یافته ها: نتایج نشان داد که 62/2 درصد 143) نفر) از بیماران زن و مابقی مرد بودند. به لحاظ میزان رعایت حریم خصوصی 47/13 درصد از زنان و 51/75 از مردان میزان رعایت حریم خصوصی را بالا ارزیابی کردند و 13/79 درصد از زنان و 20/28 درصد از مردان آن را ضعیف ارزیابی کردند. میزان رعایت حریم خصوصی برحسب جنسیت بیمار، پرستار و پزشک مسئول به لحاظ آماری متفاوت بود P-value<0.05 ولیکن بین میزان رعایت حریم خصوصی با رده سنی و شغل بیمار قبل از بازنشستگی، وضعیت تاهل پرستار و پزشک مسئول تفاوت معناداری مشاهده نشد -P-value > 0.05 نتیجه گیری: آموزش پرستاران، پزشکان، پرسنل و مراقبین سلامت در جهت ارتقا حریم خصوصی بیماران سالمند و تقویت عملکرد نظارتی مدیران و مسئولان در این زمینه ضرورت دارد.

Keywords:

حریم خصوصی , بیمار , سالمند