حفظ باروری در دختران باکره از دیدگاه حقوق و اخلاق پزشکی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 812

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

AIMEC07_046

تاریخ نمایه سازی: 13 اسفند 1398

Abstract:

مقدمه و هدف: هرچند انجماد و سرماداری جنین و ا سپرم دارای سابقه نسبتا0 طولانی ا ست، با دستیابی به روشهای انجماد شیشه ای امکان انجماد تخمک نیز میسر شد. این روشها جزئی از درمان ناباروری بودند اما از آنجایی که داروهای شیمی درمانی و روش پرتو درمانی که معمولا برای درمان سرطان استفاده می شود، باعث از بین رفتن سلولهای جنسی فرد می گردد و درمان با این روشهاممکن است فرد را کاملا0 نابارور کند، برای حفظ باروری شخص و امکان فرزند آوری پس از دوره شیمی درمانی، گامت یا بافت زایای وی منجمد و نگهداری می گردد. پس از پایان دوره درمانی وقتی که بیماری در دوره خاموش قرار گرفت، این امکان وجود دارد که فرد با گامت منجمد خود دارای فرزند گردد. پس از استفاده از این روش و اثبات کارآمد بودن آن حفظ باروری کاربردی غیر پزشکی و به اصطلاح اجتماعی نیز پیدا نمود. با بالا رفتن سن ازدواج و سن فرزند آوری، عده ای از دختران در سن بالاتر ازدواج کرده و یا به دلایل اجتماعی دیرتر اقدام به فرزند آوری می کنند. همانطور که میدانیم باروری در خانم ها با بالاتر رفتن سن کاهش میابد. همچنین ثابت شده است که با افزایش سن پس از 35 سالگی، شانس ناهنجاریهای کروموزومی در تخمک افزایش میابد. به همین دلیل دخترانی که تا سن های بیش از 35 و 37 و گاه 40 ازدواج نکرده اند از بیم اینکه باروری خود را از دست بدهند و یا اینکه میزان ناهنجاریهای کروموزومی در جنین شان افزایش یابد، برای حفظ باروری به مراکز درمان ناباروری مراجعه می کنند. هم اکنون هیچ اطلاع ر سانی در این باره وجود ندارد، اما اگر اطلاع ر سانی شود این مراجعات بیشتر و بیشتر می گردد. از آنجایی که اکثر این دختران هنوز ازدواج نکرده اند مسئله بکارت و عواقب حقوقی آن برای ایشان مطرح می گردد.مواد و روش ها: روش این تحقیق بررسی متون علمی، قوانین ایران و معاهده های بین المللی همچنین متون فقهی و حقوقی و استدلال بر اساس منابع موجود بود.یافته ها: از نظر اخلاق پزشکی بایستی طی یک رضایت نامه آگاهانه کلیه مسائل روشهای حفظ باروری، از بین رفتن پرده بکارت و نیز شانس بارداری در استفاده بعدی از گامتهای منجمد کاملا توضیح داده شود. این روش درمانی نیست اما از آنجایی که اگر انجام نشود شخص در آینده ممکن است نابارور گردیده و یا به یائسگی برسد، این عمل پیشگیرانه در صورت درخواست شخص، ضروری به نظر میرسد. از آنجا که این عمل، یک عمل پیشگیرانه پزشکی است و فرد بالغ و عاقل است، به نظر نمیرسد نیازی به رضایت پدر باشد. اما مسئله بکارت و ازدواج و عرش البکاره کماکان باقی ا ست. ممکن ا ست مراجع نیاز به گواهی پز شکی مبنی بر از بین رفتن بکارت تو سط رو شهای پز شکی دا شته با شد که از نظر حقوقی، اثبات سلامت پرده بکارت در حیطه پز شکی باروری نبوده و اینگونه گواهیها بهتر ا ست منحصرا0 تو سط پز شکی قانونی صادر شود. مرکز درمانی تنها می تواند روش انجام شده را گواهی کند بدون اشاره به اینکه بیمار قبل از انجام این عمل در جه وضعیتی بوده است. اما اگر ک سی نیازی به گواهی تایید بکارت ندا شت و درخوا ست نکرد، با ذکر کلیه اطلاعات در ر ضایت نامه آگاهانه، با امضای این ر ضایت در حضور شاهد، انجام عمل نیازی به ارجاع به پزشکی قانونی ندارد. در واقع اجبار به مراجعه به پزشکی قانونی و تایید بکارت، نوعی تجاوز به حریم خصوصی بیمار است. در آخر اینکه برای انجماد و سرماداری تخمک ها، نیاز به عقد قرارداد است. در قرارداد مدت، قیمت، امکان استفاده بعدی، احتمال بارداری و سرنو شت تخمک ها پس از اتمام یا انحلال قرارداد باید رو شن شود. سرنو شت تخمک ها می تواند اهداء به زوجین نابارور، استفاده در آموزش و پژوهش و یا به دور ریختن آنها باشد که بنا بر انتخاب مالک تخمک ها پس از اتمام یا انحلال قرارداد انجام خواهد شد.نتیجه گیری: عقد قراردادی که شامل کلیه اطلاعات لازم باشد می تواند از بسیاری از مشکلات حقوقی و اخلاقی را پوشش دهد.

Authors

غزاله بیات

پژوهشگاه رویان، پژوهشکده زیست شناسی و علوم پزشکی تولید مثل جهاددانشگاهی، مرکز تحقیقات پزشکی تولید مثل، گروه اخلاق و حقوق پزشکی، تهران، ایران

رضا عمانی سامانی

پژوهشگاه رویان، پژوهشکده زیست شناسی و علوم پزشکی تولید مثل جهاددانشگاهی، مرکز تحقیقات پزشکی تولید مثل، گروه اخلاق و حقوق پزشکی، تهران، ایران