رقیه محمدزاده - دانشجوی کارشناسی ارشد، کارآفرینی، دانشکده مهندسی پیشرفت، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
میدیا آقایی - دانشجوی کارشناسی ارشد، مدیریت فناوری اطلاعات، دانشکده مهندسی پیشرفت، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
حسین علی احمدی جشفقانی - عضو هیئت علمی، گروه پیشرفت اجتماعی، دانشکده مهندسی پیشرفت، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

قرارداد محصول اراده اشخاص می باشد اما آثار اجتماعی دارد و از منظر اقتصادی وسیله ای برای توزیع ثروت و توسعه و افزایش رفاه در جامعه تلقی می گردد و نگاه صرفا فردگرایانه قرارداد، بدون توجه به آثار اجتماعی آن، در برخی از موارد، موجب از بین رفتن عدالت اجتماعی به بهانه حمایت از توافق ارادی می گردد. قراردادهای فروش اینترنتی در ایران همانند سایر نقاط جهان هر روزه گسترده تر می شوند ولی در این نوع قرارداد، مصرف کنندگان هیچ قدرت چانه زنی ندارند و در اکثر معاملات آنلاین، مصرف کنندگان از سوءرفتار عرضه کنندگان خدمات و کالا رنج می برند. هدف پژوهش بررسی امکان عودت کالا از سوی خریدار در خرید اینترنتی در ایران می باشد. بنابراین، در این پژوهش می خواهیم به روش توصیفی تحلیلی به بررسی حقوق مصرف کنندگان در قراردادهای الکترونیک و حق انصراف و عودت کالا و خدمات اینترنتی در ایران بپردازیم. قانون تجارت الکترونیک ایران از حق انصراف مصرفکننده برای هفت روز کاری سخن گفته است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در حقوق بازرگانی ایران، خریدار می تواند طی مدتی معین حتی در صورت انطباق کالا و خدمات با قرارداد، بدون ارائه دلیل خاص، کالا را عودت دهد و برای تضمین حق مصرف کننده، جریمه برای تخلف ارائه دهنده کالا و خدمات پیش بینی شده است.

خرید اینترنتی، قراردادهای الکترونیکی، حقوق مصرف کننده، عودت کالا و خدمات