زبانشناسی اجتماعی آن شاخه از زبانشناسی است که با زبان به عنوان پدیده‌ای فرهنگی و اجتماعی سر و کار دارد. زبانشناسی اجتماعی در زمینه زبان و جامعه به پژوهش می‌پردازد و با علوم اجتماعی به ویژه جامعه‌شناسی، ارتباطات انسانی و رسانه‌ای، روان‌شناسی اجتماعی، مردم‌شناسی و جغرافیای انسانی ارتباط نزدیکی دارد. ذیل این عنوان، همه مطالعات مربوط به زبان در بافت اجتماعی‌اش -یعنی زبان بدان گونه که مردم عادی در زندگی روزمره بدان تکلم می نمایند- قرار می‌گیرد. طی چند دهه گذشته، مجله‌هایی در زمینه زبان و زبانشناسی منتشر شده است که در جای خود بس مهم و کارساز بوده است، لیکن، کمتر به مسائل زبانشناسی اجتماعی پرداخته شده است؛ از طرفی گستردگی این حوزه و وسعت دامنه کار و توجه استادان، پژوهشگران و دانشجویان به این مقوله، می‌طلبد فصلنامه‌ای تخصصی به پژوهش و ارائه دستاوردهای علمی در این زمینه توجه ویژه‌ای داشته باشد. انتشار فصلنامه زبانشناسی اجتماعی، زمینه‌های مطالعه، پژوهش و گردآوری اطلاعات در خصوص رابطه میان زبان و جامعه را فراهم می‌سازد.
مقالات این فصلنامه از شماره پاییز ۱۳۹۷ دارای شناسه DOI می باشند.
فصلنامه زبانشناسی اجتماعی دانشگاه پیام‌نور با همکاری انجمن ایرانی مطالعات فرهنگی و ارتباطات براساس مجوز وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به شماره ۵۷۰۹/۷/ص تاریخ ۱۳۹۴/۶/۱۱ راه اندازی شده است و طبق نامه شماره /۳/۱۸/۵۵۴۷۹ به تاریخ ۱۳۹۷/۰۳/۱۹موفق به اخذ درجه علمی پژوهشی از وزارت علوم و تحقیقات و فناوری شده است. این فصلنامه ضریب تاثیر ۰/۱۴۳ و رتبه Q۴ را در سال ۹۸ کسب نموده و در رتبه‌بندی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری سال ۱۳۹۹ موفق به کسب رتبه ب شده است.
این نشریه فقط مقالاتی را منتشر می‌کند که به شیوه‌ای علمی و روشمند دریکی از زمینه های مرتبط با حوزه فعالیت مجله و به زبان فارسی نوشته شده باشد.