Senior Defense: بررسی شاخص های کیفی آب در محیط GIS در دشت همدان ـ بهار

ذخایر آب زیرزمینی یکی از مهم‌ترین منابع تأمین آب برای مصارف شرب، کشاورزی و صنعت محسوب می‌شود ازاین‌رو پایش کیفیت آب این منابع با توجه به توسعه شهرها،
خشک‌سالی‌های شدید دهه اخیر، تقویت روستا نشینی ازجمله وظایف خطیر در حیطه محیط‌زیست کشور محسوب می‌شود. از طرفی پهنه بندی آلودگی و ارائه تصویر صحیح از وضعیت کیفی آب‌های سطحی توسط سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) باعث می‌گردد تا از هرگونه تصمیم گیری مدیریتی که اثرات زیست‌محیطی آن به‌صورت مستقیم و یا غیرمستقیم توسط آب‌های سطحی و زیر زمینی کشور باشد با آگاهی بیشتری اتخاذ گردد. جهت آگاهی یافتن از کیفیت آب می‌توان شاخص های کیفی آب را در منطقه موردنظر و با استفاده از نرم‌افزار GIS بررسی کرد. در اﯾﻦ ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺮای ارزﯾﺎﺑﯽ آب زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ ﻣﻨﻄﻘﻪ ﺑﺮای ﻣﺼﺮف ﮐﺸﺎورزی ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎی نمونه‌برداری ﺷﺪه ﺷﺎﻣﻞ ﻫﺪاﯾﺖ اﻟﮑﺘﺮﯾﮑﯽ (EC)، ﮐﻞ ﺟﺎﻣﺪات حل‌شده در آب (TDS)، pH، ﮐﻠﺮﯾﺪ (Cl)، ﺳﺪﯾﻢ (Na) و ﻧﺴﺒﺖ ﺟﺬﺑﯽ ﺳﺪﯾﻢ (SAR) و بیکربنات ( HCo _3) مورداستفاده ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. اﯾﻦ ﭘﺎراﻣﺘﺮﻫﺎ در ﻃﻮل ﻣﺪت 4 سال، از ﺳﺎل 1390 ﺗﺎ 1394 از تعداد 25 حلقه ﭼﺎه در منطقه موردمطالعه جمع‌آوری ﺷﺪ و در نهایت دو شش ماهه اول و آخر سال 1391و1394 باهم مورد مقایسه قرار گرفت. در بحث آب در دشت همدان- بهار جهت بررسی شاخص‌های کیفی حاصل از داده‌های جمع‌آوری‌شده می‌توان نتیجه گرفت که سطح پیزومتری روندی نزولی و همچنین افت سطح ایستابی روندی صعودی را طی می‌کند که در اثر افزایش تکرار خشک‌سالی در دهه اخیر که باعث افت شدید سطح سفره آب‌های زیرزمینی شده است.
در 6ماه اول سال 1390، 10/77درصد از کل ناحیه دشت و در 6ماه دوم 14/36درصد در وضعیت نامطلوب در 6 ماه اول سال 1394، 10/56درصد از کل ناحیه دشت و در 6ماه دوم 12/77درصد در وضعیت نامطلوب قرار دارد.
کلیدواژه: شاخص های کیفی آب،GIS، EC ،TDS ، SAR،pH، Cl،Na، HCo _3، آب‌های زیرزمینی؛ دشت همدان – بهار