امام علی(ع)؛ تقویت وحدت و اجتناب از انشقاق

یادداشت

امام علی(ع)؛ تقویت وحدت و اجتناب از انشقاق

سفارش های امیرالمومنین(ع) بیانگر اهمیت وحدت و الگویی برای جامعه اسلامی برای پرهیز از تفرقه و ایجاد اختلاف و شکاف است.امام علی(ع) در دوران زندگانی خویش توجه ویژه ای به ایجاد وحدت و توصیه به عدم تفرقه و اختلاف در دین داشته اند. سفارشات امیرالمومنین(ع)، بیانگر اهمیت وحدت و الگویی برای جامعه اسلامی برای پرهیز از تفرقه و ایجاد اختلاف و شکاف است. سخنان حضرت و سیره عملی ایشان در خصوص پیشگیری از تفرقه افکنی در بین امت اسلامی می تواند الهام بخش و راهگشا باشد.

امام علی(ع) در خطبه ۲۷ نهج البلاغه از تفرقه مسلمانان اظهار تعجب و گلایه کرده اند: فیا عجبا عجبا، و الله یمیت القلب و یجلب الهم من اجتماع هولاء القوم علی باطلهم و تفرقکم عن حقکم، فقبحا لکم؛ شگفتا شگفتا به خدا سوگند، این واقعیت قلب انسان را می میراند و دچار غم و اندوه می کند که شامیان در باطل خود وحدت دارند، و شما در حق خود متفرقید. خطبه حضرت در زمان کنونی می تواند برای امت اسلام عبرتی برای پرهیز از اختلاف باشد. دشمنان اسلام با وجود اختلافات داخلی ممکن است در مقابل مسلمانان متحد شوند، لیکن در صورت بی توجهی مسلمانان به عواقب شکاف در دین و ایجاد اختلاف در خصوص مسائل مختلف از جمله اختلافات سیاسی، فرقه ای و.. دچار تفرقه و انشقاق می شوند.

ایشان درخطبه ۱۸۰ نهج البلاغه در نکوهش کوفیان فرموده اند: لله انتم، اما دین یجمعکم و لا حمیه تشحذکم؟ او لیس عجبا ان معاویه یدعو الجفاه الطغام فیتبعونه علی غیر معونه و لا عطاء و انا ادعوکم و انتم تریکه الاسلام و بقیه الناس الی المعونه او طائفه من العطاء فتفرقون عنی و تختلفون علی، خدا خیرتان دهد، آیا دینی نیست که شما را گرد آورد؟ آیا غیرتی نیست که شما را برای جنگ با دشمن بسیج کند؟ شگفت آور نیست که معاویه انسان های جفاکار پست را می خواند و آنها بدون انتظار کمک و بخششی از او پیروی می کنند و من شما را برای یاری حق می خوانم، در حالی که شما بازماندگان اسلام و یادگار مسلمانان پیشین هستید، با کمک و عطایا شما را دعوت می کنم ولی از اطراف من پراکنده می شوید، و به تفرقه و اختلاف روی می آورید.

در بخشی از خطبه شقشقیه آمده است که حضرت با وجودی که از حق خویش آگاهی داشتند، اما برای وحدت و انسجام جامعه و عدم انشقاق و تفرقه مسلمانان گزینه صبر را در برابر قیام و جنگ با دیگر خلفا انتخاب کردند. (لکنی اسففت اذ اسفوا، و طرت اذ طاروا. فصغی رجل منهم لضغنه، و مال الاخر لصهره): ولی به خاطر احقاق حق در نشیب و فراز شورا با آنان هماهنگ شدم، در آنجا یکی به دلیل کینه اش به من رای نداد و دیگری برای بیعت به دامادش تمایل کرد.