شاخص های نثر ژورنالیستی

دانشگاه پیام نور (همه مراکز)

 روزنامه ، همچون رادیو و تلویزیون ، کارکرد رسانه ای دارد ، یعنی وظیفه اش آن است که پیامی را از منبع ( فرستنده ) به مقصد ( خوانندگان ) منتقل نماید. گیرندگان پیام در مطبوعات فراوان هستند و از افراد متفاوتی تشکیل شده اند ، آنان از خصوصیات متفاوتی هم برخوردارند ، چه از نظر سطح سواد و تحصیلات و چه از نظر جنس و سن و یا پایگاه طبقاتی در جامعه ، آنان نیازهای متفاوتی دارند و هر یک بر اساس خواسته و نیاز خود به سراغ وسایل ارتباط جمعی می روند .

بر این اساس ، گرچه در سبک های نوشتاری مطبوعات تفاوت هایی مشاهده میگردد و به طور طبیعی به عنوان مثال ، میان نگارش مطالب ورزشی با مطالب ادبی تفاوت هایی وجود دارد ، اما وجود شیوه های متفاوت نگارش به این مفهوم نیست که این شیوه ها به طور اساسی با یکدیگر فرق دارند و یاشیوه های متضادی هستند. در شیوه های نگارش روزنامه نگاری با همه ی تفاوت ها ، مشخصات مشترکی وجود دارد: (( این مشخصات که همیشه مورد توجه باید قرار گیرند عبارتند از : خطاب مستقیم ، سادگی ، دقت ، خلاصه نگاشتن و زنده بودن)).

سبک نگارش مطبوعات در گزارش نویسی به ویژه در گزارش های توصیفی با داشتن دو مشخصه (( رنگ داشتن ) و (( زنده بودن )) ، گزارش را جذاب و خواندنی می کند اما در خبر نویسی (( رنگ داشتن )) چندان مطرح نیست و در عوض ، تازگی و صحت خبر نقش تعیین کننده تر دارد.

رنگ و توصیف ، یعنی ارایه زمینه و فضا با واژه ها ، یعنی (( جزییات کوچکی که گویای سبک یک نویسنده اند و تمام زیبایی یک صحنه را به خواننده القا میکنند ، به گزارش جلوه خاصی می بخشند و بر جذابیتش می افزایند )).

در گزارش نویسی آن چه که مطلب را از سادگی و خلاصه وار بودن دور میکند عوامل تشکیل دهنده ساختار گزارش هستند که به طور عمده شامل موارد هشتگانه ذیل میباشند:

1-آمار و اطلاعات مبتنی برداده ها 2-روایت های کوتاه 3 -رنگ و توصیف صحنه 4-ارایه تاریخچه یا پیشینه 5-مقابله و مقایسه ( آمار اطلاعاتی ) 6-تصاویر بدیع 7-استدلال 8- نقل قول از منابع معتبر