مواجه شدن با سن نوجوانی
در بررسی تازه روی کودکانی که از سن کودکی بیرون آمده و به سن نوجوانی رسیده است محبت عاطفی والدین و معلم در روش و زندگی نوجوان در زمینه تربیت اثر فراوانی دارد.نوجوانی که در سن کودکی تمام توجه خود به همسالان خود بوده در نوجوانی توجه خود را بیشتر به همسالان دارد و والدین با رفتار درست و حتی معلم می توانند راهنمایان خوبی باشند و راه درست را پیش روی نوجوان بگذارد .شخصیت نوجوان در این سال ها شکل گرفته است و در مقابل هر واکنشی عکس العمل نشان می دهد که خانواده با صبر و حوصله و کمک از مشاور و معلم می توانند به فرزندشان کمک نمایند .در عرصه درسی اولین تاثیرات نوجوانی در درس را نشان می دهد و نه گفتن که معضله خطرناکی در حیطه رشد نوجوان است .در مرحله آغازین ،صدر تمامی مراحل آموزش خودشناسی است که با انس دادن فرزند نزدیکی به خدا و خواندن قرآن می توان راهکارهای درستی را به فرزند با آرامش و صبوری نشان داد و تا حد موجود دوستی والدین و پرهیز از کنجکاوی بی دلیل و گیر دادن زیاد به فرزند می تواند دانش آموز خوبی برای جامعه و کشور و حتی برای والدینشان ایجاد نمود .