طراحی پارک رودکناری

آبکنارها محل تعامل بین توسعه های شهری و آب می باشند که تصویری تاریخی از تمرکزگرایی صنعتی و تاثیرات اجتماعی واکولوژیکی را در خود نشان می دهند. این نوع از توسعه زمانی اتفاق خواهد افتاد که همه ذینفعان استفاده کننده از فضا به طور یکسان از آن بهره مند گردند. بازآفرینی آبکنار و توسعه آن یک فرصت فضایی و بصری منحصر به فرد برای تغییر در شهرها را به وجود می آورد. این نوع از بازآفرینی به عنوان بخشی از بازسازی و توسعه شهرها همراه با فعالیتهای نامحدود می باشد. رودخانه ها بیانگر میراث یک جامعه و هویت دهنده بصری و اجتماعی شهرها و نیز به عنوان یک محور مرکزی در فضای شهری می باشند. شهرسنندج و به خصوص فضاهای حاشیه رودخانه این شهر و نیز قرارگیری این فضاها در کنار شهر و عناصرشاخص نشانه ای این شهر، ظرفیت ها و پتانسیلهای فراوان طراحی شهری را بوجود آورده است. این فضاها علی رغم داشتن چنین ویژگی هایی دارای مشکلات فراوان کالبدی، زیست محیطی و اجتماعی می باشند که با احیای آن و ایجاد ارتباطات فضایی وعملکردی بین بستر رودخانه و محورهای حرکتی و عملکردی شهر، تبدیل این حاشیه به یک فضای جمعی شهری پاسخگو به نیاز شهروندان و ایجاد مسیر و محورهای سبز پیاده و دوچرخه در بستر و حاشیه رودخانه و اتصال آن به مسیر تاریخی و فعلی شهر می توان بسیاری از مشکلات محدوده مرکزی شهر که ناشی از فقر فضایی آن است را بر طرف نمود و با ایجاد تعاملی پویا بین کیفیت فضایی بستر رودخانه و فضاهای شهری اطراف، اعم از خیابان ها و میادین تا حدود زیادی از فشار روانی حاکم بر شهر کاست. این تحقیق بر آن است تا بتواند از طریق بازآفرینی و احیاء رودکنار شهرسنندج به توسعه و ارتقاء کیفیت این شهر کمک کرده و در این راستا بتواند معیارهایی را برای طراحی این فضاها پیشنهاد کند.معیارهای اصلی بازآفرینی حاشیه رودخانه های شهری در پنج زیرشاخه کالبدی، اجتماعی- فرهنگی، زیست محیطی، دسترسی و اقتصادی دسته بندی شده و پس از مشخص شدن معیارها تحلیلهای مرتبط با هریک با استفاده از تکنیکهای مشاهده میدانی، عکسبرداری، و مطالعات صورت گرفته و گزینه های طراحی براساس آنها شکل گرفته است. طرح پیشنهادی برای این فضای شهری براساس ضرورتها، نیازها و مبانی فکری شکل گرفته در روند تحقیق ارائه شده است.

Keywords:

آبکنار , رودکنار , رودخانه , ارتباط شهر و رود