بررسی نقش میانجی گری سرمایه اجتماعی در رابطه بین مسئولیت پذیری اجتماعی و اشتیاق شغلی معلمان شهر دهدشت.

زمینه و هدف: نهاد آموزش وپرورش، ازجمله مهم ترین نهادهای همه جوامع محسوب می شود. به دلیل اهمیت و حساسیت بالای شغل معلمی، اشتیاق شغلی در آموزش و پرورش و در بین معلمان، اهمیت بسزایی دارد. بر این اساس، هدف از انجام این تحقیق بررسی نقش میانجی گری سرمایه اجتماعی در رابطه بین مسئولیت پذیری اجتماعی و اشتیاق شغلی معلمان شهر دهدشت بود.روش: پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی، ازنظر ماهیت و ازنظر روش گردآوری داده ها، یک تحقیق توصیفی از نوع همبستگی و ازنظر زمان، مقطعی بود. جامعه آماری معلمان مقطع متوسطه دوم شهرستان کهگیلویه در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۴۰۱ به تعداد ۴۰۰ نفر بود. نمونه آماری بر اساس فرمول کوکران و به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای ساده، تعداد ۱۹۶ معلم انتخاب شدند. داده های با کمک ابزار پرسشنامه های استاندارد اشتیاق شغلی سالوانو و شافلی (۲۰۰۸)، مسئولیت اجتماعی حیدرزاده و ره پیما (۱۳۹۲) و سرمایه اجتماعی، ناهاپیت و گوشال (۱۹۹۸) استفاده شد. میزان پایایی ترکیبی پرسشنامه مسئولیت اجتماعی ۸۹/۰، سرمایه اجتماعی ۹۱/۰ و اشتیاق شغلی ۹۲/۰ میزان روایی همگرا پرسشنامه مسئولیت اجتماعی ۶۳/۰، سرمایه اجتماعی ۷۷/۰ و اشتیاق شغلی ۸۰/۰ به دست آمد. یافته ها: ضرایب مسیر به ترتیب بین مسئولیت پذیری اجتماعی و اشتیاق شغلی برابر با ۴۴/۰، مسئولیت پذیری اجتماعی و سرمایه اجتماعی برابر با ۵۸/۰، سرمایه اجتماعی و اشتیاق شغلی برابر با ۳۵/۰ و ضریب مسیر غیرمستقیم مسئولیت اجتماعی با نقش میانجی گری سرمایه اجتماعی اشتیاق شغلی ۳۳/۰ به دست آمد. نتیجه گیری: اشتیاق شغلی معلمان به عنوان یک متغیر روان شناختی می تواند با کمک متغیرهای اجتماعی، ارتقاء و بهبود یابد. در این تحقیق، متغیرهای سرمایه اجتماعی و مسئولیت اجتماعی در بهبود اشتیاق شغلی معلمان، تاثیر معنادار داشتند.

Keywords:

اشتیاق شغلی , سرمایه اجتماعی , مسئولیت پذیری اجتماعی , معلمان