نقد عملکرد مترجمان در ترجمه عبارات کنایی قیامت

در قرآن کریم کاربرد کنایه از بسامد بالایی برخوردار است. از مواضع مهمی که به کارگیری کنایه فراوان است، بیان معارف قیامت میباشد. یکی از چالش های پیش رو در برخورد با این صنعت بلاغی چگونگی ترجمه کنایه از زبان مبدا به مقصد است. مترجم برای ترجمهعبارت کنایی نیاز به تسلط به زبان مبدا و مقصد دارد. کنایه های قیامت در قران نمودی از زیبایی های هنری قران هستند که ترجمهصحیح و دقیق این کنایات در رساندن معنا و پیام آیه می تواند نقش بسزایی داشته باشد. و عدم توجه به جنبه کنایی عبارات فوق در ترجمه، نه تنها معنا و مفهوم آیه را نخواهد رساند، بلکه در مواردی موجب کژفهمی در مخاطب خواهد شد. در این مقاله پس از آشنایی با معنای لغوی و اصطلاحی کنایه، بلاغت کنایه و روش ترجمه عبارات کتابی، به کنایه های قیامت در قرآن می پردازیم. پس از تحلی ل مفهوم کنایی عبارت یا الفاظ مرتبط، به مقایسه ترجمه های معاصر در ترجمه کنایات قرآنی پرداخته و در نهایت نیز پس از تحلیل، ترجمه پیشنهادی را ارائه می کنیم. مقایسه و بررسی انجام شده نشان داد که بدون آگاهی از علوم بلاغی و ریز ه کاری های آن، مترجم نمی تواند ترجمه صحیح و بی لغزش ارائه دهد و اکثر مترجمان در ترجمه عبارات کنایی قیامت به ترجمه معنایی و تحت الفظی روی آورده اند و برخی نیز در در مواردی آندک از ترجمه کنایه مورد نظر خودداری کرده اند و عین واژه با عبارت قرانی را در ترجمه ذکر کرده اند.

Keywords:

قرآن , ترجمه کنایه , قیامت , بلاغت