میرایی امواج مکانیکی با لاستیک استیرن-بوتادی ان پر شده با ذرات پلی استیرن:اثر اندازه ذرات و بسامدموج

Publish Year: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 402

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJPST-20-3_003

تاریخ نمایه سازی: 13 تیر 1396

Abstract:

میرایی امواج مکانیکی با پلیمرها در کاربردهای مختلف همچون استتار ادوات نظامی، ممانعت از انتقال انرژی ارتعاشی به سازه و تقلیل صداهای ناخواسته اهمیت زیادی دارد. مبنای وقوع این پدیده دینامیک بخشی زنجیرهای تشکیل دهنده مواد پلیمری است. در این طرح ، جذب صورت نرمال و ضریب تقلیل فراصوت لاستیک استیرن-بوتادی ان(SBR) حاوی 10 درصد وزنی ذرات پلی استیرن تک اندازه با قطرهای مختلف (80nm تا 500m) در محدوده بسامد ارتعاش، صوت و فراصوت به کمک آزمون های تحلیل دینامیکی-مکانیکی گرمایی اندازه گیری شد. براساس نتایج،سطح زیر منحنی میرایی ساممانه های دارای ذرات پلی استیرن با اندازه مختلف برحسب دمای اندازه گیری درمحدوده ارتعاش نسبت به زمینه SBR تغییر چندانی نشان نمی دهند. اما وجود ذرات پلی استیرن به ویژه نانو ذرات موجب مشاهده یک دمای انتقال شیشه ای ثانویه شده که به لایه چسبیده زنجیرهای زمینه به سطح ذرات قابل استناد است. ولی در محدوده بسامد صوت 0/5 تا 6/3kHz لاستیک استیرن-بوتادی ان حاوی نانوذرات پلی استیرن از بیشترین مقدار میرایی برخوردار است. افزودن براین ، وجود ذرات موجب تفکیک منحنی میرایی به دو منحنی و در نانو ذرات به سه منحنی میرایی مجزا شد. همچنین بیشینه میرایی سامانه های یاد شده در محدوده فراصوت ، 3/8MHz با ذرات 0/5 mm پلی استیرن تحقق می یابد. این امر به سهم متفاوت ساز و کارهای دینامیک زنجیرهای زمینه و انعکاس از فصل مشترک ذرات در محدوده های ممتفاوت از امواج مکانیکی نسبت داده شده است. به عبارت دیگر با افزایش بسامدم مموج مکانیکی دمای انتقال شیشه ای زمینه لاستیکی افزایش یافته و نقش اتلاف ناشی از دینامیک زمینه کاهش و برسهم تفرق از فاز پراکنده به دلیل نزدیکی ابعاد ذرات به طول موج امواج مکانیکی افروده شده است.

Authors

مجید حقگو

تهران، دانشگاه صنعتی امیر کبیر، دانشکده مهندسی پلیمر، گروه تحقیقات بنیادین لقمان

ناصر محمدی

تهران، دانشگاه صنعتی امیر کبیر، دانشکده مهندسی پلیمر، گروه تحقیقات بنیادین لقمان

مهدی احمدی

تهران، دانشگاه صنعتی امیر کبیر، دانشکده مهندسی مکانیک

فرهاد فقیهی

تهران، دانشگاه صنعتی امیر کبیر، دانشکده مهندسی پلیمر، گروه تحقیقات بنیادین لقمان