تخریب نوری کنترل شده فیلم نازک LDPE

مطالعات نشان داده اند که عمر کاری پلی اتیلن را میتوان با افزایش کمپلکسهای فلزات واسطه، کوپلیمر با مونومرهای دارای کربونیل مانند متیل وینیل کتون و متیل ایزو پرو پیل کتون، افزودنیهای کربونیل دار چون بنز و فنون و مشتقات آن و مشتقات فروسن نظیر α- هیدروکسی اتیل فروسن کنترل کرد. در این مقاله، اثر دو فعالساز فرایند تخریب نوری: فریک استتارات و دی متیل دی تیو کاربامات به طور جداگانه و با هم در چند غلظت متفاوت بررسی شده است. برای تعقیب میزان پیشرفت تخریب، تشکیل گروه های کربونیل و وینیل (شاخص کربونیل و وینیل) و از بین رفتن گروه وینیلیدن (شاخص وینیلیدن) اندازه گیری شده اند. همچنین برای ارایه یک شاهد تجربی آشناتر، آزمایش شکنندگی برای فیلمهای دارای مقادیر مختلف افزودنی صورت گرفته است و نتایج حاصل گزارش شده اند. دو افزودنی یاد شده در غلظت معینی در پلی استیلن، سبک اثر تشدید کننده دارند.

Keywords:

پلی اتیلن سبک , تخریب نوری ماورای بنفش , فیلمهای پوشاننده گیاهی , سیستم در جزیی ضد اکسنده , فعالسازه دوره القایی