نگاهی به مضمون سازی های صائب با خنده

سبک هندی منبع مضمون های خلاقانه است که حاصل نگرش بسیار دقیق شاعران و به رابطه های موجود بین پدیده ها و اشیای پیرامون است. صائب بهترین شاعر این سبک و اشعارش سرشار از مضمون های ظریف است. یکی از موضوعاتی که دست مایه ی وی برای خلق مضمون های تازه قرار گرفته، خنده است صائب برای مضمون سای با خنده، از هرآنچه در عرف جامعه و یا فرهنگ شاعرانه به آن خنده نسبت داده شده، استفاده کردهاست. نمادهایی مانند گل، برق، سوفار، پسته، کبک، زخم و... که دیدگاه مثبت و منفی او را در این باره بازتاب می دهند. در مقاله ی حاضر تمامی نمادهای مربوط به خندیدن در اشعار صاحب جمع آوری و طبقه بندی شده و نگاه مثبت و منفی او به آن تحلیل شده است. براساس پژوهش حاضر، گرچه دیدگاه صائب به خنده از نگاه مثبت خالی نیست، اما نگاه منفی و به عبارتی غم پرست او بسامد بالاتری دارد که البته بخشی از این نگاه نمفی می تواند به دلیل مخالف خوانی مرسوم در سبک هندی باشد.

Keywords:

صائب تبریزی , مضمون سازی , خنده , تبسم