بازداشت غیرقانونی و شیوه های جبران خسارت آن در حقوق کیفری ایران

اصل قانونی بودن قرار بازداشت موقت، به عنوان یکی از مهمترین قرارهای اعدادی تامین کیفری، ایجاب می کند که بازداشت موقت بر مبنای اصول قانونی صورت پذیرد، اما در فرایند اجرای دادگری و صدور قرار بازداشت، گاه پیش می آید که براساس عواملی همچون اشتباهات قضایی، غرض ورزی ها و سوءنیت های شخصی و برخی عوامل دیگر، فردی به ناحق بازداشت گردد؛ چنین بازداشتی در قانون مجازات اسلامی با توجه به ماهیت و شیوه اصدار آن جرم یا تخلف قضایی محسوب می گردد. با حادث شدن بازداشت غیرقانونی، بحث برخورد با این نوع اعمال و جبران خسارت برای فرد بی گناه به عنوان یک اصل مسلم حقوقی مطرح می شود و اینکه قانونگذار چه رویکردی را برای برخورد با بازداشت های غیرقانونی و خاطیان آن اعمال کرده و چه تمهیدات و شیوه هایی را برای جبران خسارت اعمال کرده است. با امعان نظر به مطالب معنونه، در جستار پیش رو، با مداقه و کندو کاو در باب انگاره های معنایی نهاد بازداشت موقت و اصول آن در جهان زیست حقوقی، به دنبال تبیین و تدقیق در ضوابط تشخیص، مصادیق و پیامدهای بازداشت غیرقانونی در قوانین کیفری می باشیم و با تعمق در نظام جزایی ایران؛ شیوه های جبران خسارت افراد آسیب دیده از این عمل را در پرتو رعایت حقوق شهروندی استنتاج می نماییم.

Keywords:

حقوق کیفری , بازداشت موقت , بازداشت غیرقانونی , اشتباه قضایی , جبران خسارت