بررسی عددی تاثیر ریزدانه غیرخمیری بر مقاومت روانگرایی ماسه ی بابلسر

پدیده ی روانگرایی سبب کاهش ناگهانی مقاومت خاک شده و از مخرب ترین عوامل ایجاد خسارت در سازه های مختلف، اعم از ساختمانها، پلها، تونلها و لوله های مدفون در خاک است. در تحقیقات اولیه انجام شده، تمرکز محققان بر پدیدهی روانگرایی در خاک های ماسه ای بوده و تنها پس از وقوع روانگرایی در خاکهای ماسهای حاوی ریزدانه، اهمیت بررسی این پدیده در مخلوط ماسه و ریزدانه نیز مورد توجه قرار گرفته است. مطالعات آزمایشگاهی بسیاری در مورد تاثیر ریزدانه بر مقاومت روانگرایی خاکها در مخلوط ماسه و ریزدانه انجام شده است. این تحقیقات نتایج متفاوتی از تاثیر ریزدانه بر پتانسیل روانگرایی خاک را نشان داده است. وجود این تفاوت ها، عاملی برای نیاز به مطالعهی دقیق تر این پدیده در خاکهای حاوی ریزدانه بوده است. در تعداد اندکی از مطالعات عددی صورت پذیرفته به بررسی تاثیر ریزدانه بر مقاومت روانگرایی خاک پرداخته شده است. هدف از این تحقیق بررسی عددی تاثیر درصد ریزدانه ی غیرخمیری بر مقاومت روانگرایی ماسه در شرایط همگن بوده است. برای این منظور ابتدا آزمایش های سه محوری استاتیکی روی مخلوط خاک صورت گرفته تا پارامترهای چسبندگی و زاویه ی اصطکاک داخلی مورد نیاز برای مدل رفتاری به دست آید. سپس آزمایش سهمحوری دینامیکی در نرم افزار تفاضل محدود فلک دو بعدی با مدل رفتاری فین مدل سازی شده است. مصالح مصرفی مورد استفاده در این پژوهش ماسهی بابلسر و لای فیروزکوه بوده است. بر اساس نتایج مدلسازی عددی با افزایش درصد ریزدانه و تنش همه جانبه، تعداد سیکل های منجر به روانگرایی کاهش و اضافه فشار آب حفره ای افزایش می یابد. نتایج مدلسازی عددی در این پژوهش با نتایج حاصل از نمونه های تا %20 لای آزمایشهای سه محوری دینامیکی همخوانی داشته و امکان بررسی پتانسیل روانگرایی مخلوطهای مختلف ماسه و ریزدانهی غیرخمیری را فراهم نموده است.

Keywords:

مقاومت روانگرایی , ماسه لای دار , اضافه فشار آب حفره ای , نرم افزار فلک.