تاثیر عامل حس مکان بر باززنده سازی محله تاریخی فیض آباد شهر کرمانشاه (نمونه موردی: تکیه بیگلربیگی و سرای همدانی)

بافت های تاریخی و قیمی دارای ارزش های میراثی و معرف هویت شهرند به این دلیل شایسته احترام، حفظ و نگهداری می باشند. کرمانشاه شهری است با محله های قدیمی و تاریخی که روزگاری بسیاری از خانه های ارزشمند را در خود جای داده بود، اما حال با گذر زمان و به واسطه ی تغییر شیوه زندگی، نیاز ساکنین و گسترش وتوسعه شهری به مکانی با ساختاری گسیخته و اسیب دیده چه کالبدی- عینی و چه روانی- ذهنی مبدل شده است. اساس این مقاله متکی بر یافته های تحقیقی در مورد مولفه های حس مکان در ارتباط با یکی از محله های قدیمی شهر کرمانشاه به نام فیض آباد می باشد. این پژوهش با 100 نفر حجم نمونه در مقیاس محله با روش کمی با معرفی مولفه های حس مکان در هسته اولیه ی شهر کرمنشاه انجام می گیرد. با استناد به فرمول کوکران به منظور گردآوری داده ها، از پرسشنامه استفاده می شود و جهت تحلیل نتایج پیمایش، از نرم افزار SPSS بهره گرفته شده است. یافته های پژوهش نشان از آنداشت که شکل گیری حس مکان به چگونگی عوامل فیزیکی (تنوع بصری، رنگ، بو، تناسب، تضاد و متریال) و حسی (امنیت، خوانایی، هویتمندی، تاریخ، سرزندگی، سنت، خاطره و مدت استفاده) آن مکان وابسته می باشد. در نتیجه مجموعه ای از راهبردها و راهکارها در راستای احیا و باززنده سازی مکان مورد مطالعه با استفاده از چارچوب و مولفه های حس مکان پیشنهاد شده است.

Keywords:

حس مکان , عامل کالبدی , باززنده سازی , بافت تاریخی , فیض آباد