مقایسه دو نوع بسته بندی متداول و نوین برای نگهداری سرد رب گوجه فرنگی سالم و رب گوجه آلوده به اسپور آسپرژیلوس فلاووس

مقدمه: در این مطالعه، عملکرد ظرف ربی و قوطی برای نگهداری رب گوجه فرنگی طی 6 هفته با هم مقایسه شد.مواد و روش ها: چهار قوطی رب گوجه از برند A تهیه شد. نمونه 1 پس از باز شدن، با روکش پلاستیکی پوشانده شد. نمونه 2 در یک ظرف ربی تخلیه شد. رب قوطی سوم و چهارم در یک ظرف استریل، با سوسپانسیونی از اسپور آسپرژیلوس فلاووس با غلظت 2x10(6)ml آلوده و همگن شد.مقدار مساوی از رب گوجه آلوده، به قوطی (نمونه 3) و ظرف ربی (نمونه 4) منتقل شد. نمونه ها در یخچال (4 درجه) آزمایشگاه نگهداری شدند. طی 6هفته، نمونه 1 و 2 از نظر اسیدیته، بریکس، pH، ویتامین ث، شمارش کلی میکروبی، کپک و مخمر و هم چنین نمونه 3 و 4 تنها از نظر شمارش کلی میکروبی و کپک و مخمر با دو تکرار مورد آزمایش قرار گرفتند. همه آزمایش به طور جداگانه بر روی برند دیگری از رب گوجه تکرار شد.یافته های پژوهش: از هفته دوم در رب نگهداری شده در قوطی، ویتامین ث به میزان 62 درصد کاهش و بریکس به میزان 4 درصد افزایشیافت. در حالی که ویتامین ث در ظرف ربی 5 درصد کاهش یافت و تغییرات بریکس ناچیز بود. افزایش تدریجی اسیدیته در هر دو تیمار مشاهده شد. امادر پایان هفته ششم اسیدیته رب نگهداری شده در قوطی 28 درصد و در ظرف ربی 22 درصد افزایش یافت (P<0.05). ظرف نگهداری تاثیر معناداری بر pH و گروه های میکروبی مورد بررسی نداشت (P> 0.05). بحث و نتیجه گیری: ظرف ربی قطعا از نظر حفظ خواص شیمیایی شرایط بهتری را نسبت به شرایط معمول نگهداری رب گوجه در یخچال فراهم می کند.

Keywords:

رب گوجه فرنگی , تغییرات میکروبی , محصولات گوجه فرنگی , تغییرات شیمیایی