تاملی بر میزان تاکید بر اخلاق آموزش در دانشگاه های فنی و مهندسی کشور و مقایسه آن با دانشگاه های فنی و مهندسی برتر جهان

  هدف این پژوهش تاملی بر اخلاق آموزش در دانشگاه­های فنی و مهندسی کشور و مقایسه آن با یکصد دانشگاه فنی و مهندسی برتر جهان بود. جامعه پژوهش شامل 100 دانشگاه فنی و مهندسی برتر جهان ( بر اساس رتبه­بندی معتبر بین­المللی رتبه­بندی دانشگاه­های جهان) و 127 دانشگاه­های فنی و مهندسی ایران بود. روش نمونه­گیری به­صورت تمام شماری و روش تحقیق شامل     روش­های مطالعات اسنادی و کتابخانه­ای بود که با بهره­گیری از روش بهینه­کاوی و تجارب موفق ملی و بین­المللی انجام شد. یافته­های پژوهش حاکی از آن است که در حال حاضر، دانشگاه­های فنی و مهندسی ایران از نظر توجه به اخلاق آموزش (مستندات اخلاقی) در سطح قابل قبولی نیستند و باید با توجه به دانشگاه­های فنی و مهندسی برتر جهان و درنهایت، با بومی­سازی­های لازم اقدامات مناسبی در این زمینه صورت گیرد. درنهایت، با تکیه بر یافته­های پژوهش راهکارهایی به­منظور ایجاد سند جامع اخلاقی مناسب دانشگاه­های فنی و مهندسی کشور ارائه شده است، اولین قدم در داشتن اخلاق در آموزش داشتن سند جامع اخلاقی است که موجب وحدت رویه در پیاده­سازی اخلاقیات در دانشگاه­ها می­شود.

Keywords:

بهینه کاوی , مستندات اخلاق آموزش , اخلاق آموزش , اصول اخلاقی , دانشگاه های فنی و مهندسی