تاثیر اسید سالیسیلیک و سولفات منیزیم کلاته بر میزان آلفا- توکوفرول و برخی ویژگی های فیزیولوژیکی در گلابی رقم لوئیزبون

پاداکسنده (آنتی­اکسیدان)­ها، سامانه های ضداکسایشی گیاهان عالی به شمار می آیند و تحریک تولید یا کاربرد مصنوعی آن­ها می­تواند در غلبه بر تنش­ها موثر واقع شود. این ترکیب ها شامل انواع آنزیمی و غیر آنزیمی مانند ویتامین­ها، رنگریزه­ها و غیره هستند. در این پژوهش، تاثیر اسید سالیسیلیک و سولفات منیزیم کلاته بر تحریک یا جلوگیری از تولید پاداکسنده­های مختلف در برگ گلابی بررسی شد. آزمایش در شرایط اقلیمی استان قزوین در قالب طرح بلوک کامل تصادفی روی درختان گلابی رقم لوئیزبون انجام شد. صفات مورد بررسی در این پژوهش شامل پاداکسنده­های آلفا- توکوفرول، کاروتنوئید و سبزینه (کلروفیل) a، سبزینه b و سبزینه کل بود. نتایج نشان داد، اسید سالیسیلیک و سولفات منیزیم کلاته تاثیر معنی­داری بر میزان پاداکسنده آلفا- توکوفرول، سبزینه و کاروتنوئید داشتند. به طوری که دامنه تغییرپذیری بین تیمارهای مختلف در مورد رنگریزه سبزینه بین 03/1 تا 27/6 و کاروتنوئید بین 06/0 تا 985/1 میلی­گرم بر گرم و آلفا- توکوفرول بین 03/0 تا 30/2 قسمت در میلیون (PPM) متغیر بود. مقایسه میانگین­ها نشان داد، تیمار همزمان اسید سالیسیلیک با غلظت 5/0 و سولفات منیزیم کلاته با غلظت 7/0 گرم در لیتر بیشترین میزان پاداکسنده آلفا- توکوفرول را به خود اختصاص داد که از نقش مثبت تیمار یادشده در تحریک تولید این پاداکسنده حکایت می­کند.

Keywords:

پاداکسنده , تنش , سبزینه , غیر آنزیمی , کاروتنوئید