بررسی رفتار فیزیکی و شیمیایی خاک رس کائولن عمل آوری شده با نانوذرات توف و کائولن در تقویت رفتارهای ژئوتکنیکی و مکانیکی آن

در این مقاله اثر استفاده از ذرات توف سبز کرج و کائولن مرشون زنجان در مقیاس نانو جهت بهبود خواص ژئوتکنیکی و مکانیکی خاک رس کائولن مرشون زنجان با حد روانی پایین بررسی میشود. آزمایشهای ژئوتکنیکی انجام شده شامل حدود آتربرگ، وزن مخصوص خشک ماکزیمم، درصد رطوبت بهینه و مقاومت فشاری محصور نشده (UCS) است. در طرحهای اختلاط این مطالعه بر حسب درصد وزنی مواد افزودنی 1%)، 3% و (%5، نانوتوف و نانوکائولن استفاده شده است. با توجه به نتایج بدست آمده، با افزودن نانوتوف و نانوکائولن درصد رطوبت بهینه افزایش مییابد و وزن مخصوص خشک ماکزیمم خاک کاهش میباید. همچنین با افزایش درصد نانوتوف و نانوکائولن مقاومت فشاری محصور نشده افزایش مییابد. مقدار بهینه افزودنیهای استفاده شده بدین صورت است که با افزایش %3 نانوتوف و %3 نانوکائولن، مقاومت فشاری محصور نشده نمونه ها نسبت به نمونه شاهد برای سن 7 روزه به ترتیب 1/92 و 2/08 برابر و برای سن 28 روزه به ترتیب 2/60 و 3/13 شده است. با توجه به اثر بخش بودن استفاده از نانوتوف و نانوکائولن در پایدارسازی خاک رس، این افزودنیهای طبیعی فراوان میتواند جایگزین برخی از افزودنیهای صنعتی گردد تا در جهت پایداری محیط زیست و توسعه پایدار قرار گیرد.

Keywords:

کائولن , نانوتوف , نانوکائولن , مقاومت فشاری محصور نشده UCS