تاثیر وحی بر معناشناسی اخلاق در اندیشه ابن عربی
Publish place: Journal of New intellectual research، Vol: 4، Issue: 7
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 386
This Paper With 29 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JNIR-4-7_001
تاریخ نمایه سازی: 4 اردیبهشت 1399
Abstract:
مقاله حاضر با روش تحلیلی و انتقادی، به بررسی موضع ابن عربی در باب معناشناسی اخلاق و مشخصا به تحلیل نقش وحی در معنا بخشیدن به اخلاق از منظر این متفکر می پردازد. نتیجه بحث این که وی در عین قبول بداهت معانی اخلاقی، آن را فاقد معنای مستقل از شریعت شناخته و به نقش تاسیسی وحی در ارزش گذاری اعمال باور دارد. از نگاه ابن عربی عملی که اخلاقا خوب خوانده شود، به جواز شرعی نیز متصف می گردد؛ که بدین ترتیب تعابیر اخلاقی و شرعی مفهوما مساوی و مصداقا مساوق با یکدیگرند. در مقام بررسی این رای، ضمن یک ملاحظه انتقادی به این دریافت می رسیم که ابن عربی با تاکید بر واقعیت و عینیت اخلاق و قبول تساوق اخلاق و خیر، لاجرم بداهت مفاهیم اخلاقی را مقبول تر از ایده بدیل ساخته است. در این نگرش، آموزه وحی در جهت ترمیم ابهامات مصداقی عمل می کند و مرتبه عالی تری از معانی اخلاقی را متجلی می سازد. با این ملاحظه، هرچند پذیرش نقش امضایی و ارشادی شریعت در معنا بخشیدن به واژگان اخلاقی تکمله ای بر آراء ابن عربی به حساب می آید، اما با ارکان اندیشه این متفکر سازگار می ماند.
Keywords:
Authors
علیرضا آرام
دکتری فلسفه اخلاق دانشگاه قم
سید احمد فاضلی
استادیار گروه فلسفه اخلاق دانشگاه قم
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :