اثر بخشی مشاوره در سازش یا عدم سازش زوجین مراجعه کننده به مراکز طلاق دراستان مازندران 1397

مقدمه طلاق یکی از منفورترین حلال های خداوند است و یکی از آسیب های اجتماعی عصر حاضر می باشد.هدف این پژوهشبررسی اثر بخشی مشاوره های انجام شده در سازش یا عدم سازش زوجین می باشد که به مراکز دولتی و غیردولتی (کلینیکها، مراکز مشاوره) استان مازندران در سال 97 مراجعه داشتند. جامعه آماری کلیه مراجعین ارجاعی از سوی قوه قضائیه به اینمراکز در استان مازندران،روش تحقیق و روش آماری توصیفی است. نتایج طبق بررسی های انجام شده به دلیل شکسته شدنقبح طلاق، وجود بسیاری از مشکلات ناشی از عدم تمایل جامعه برای حل تعارضات به متخصصین روانشناس و ارجاع به روانشناسدر مرحله آخر بحران تعارضات ،تمایل زوجین به طلاق توافقی ،عدم آگاهی از مهارتهای زندگی ،وجوداختلالات روانپزشکی،مشکلات فرهنگی، اقتصادی واجتماعی کمبود آموزشهای قبل ،حین وبعد ازدواج موجب شده مشاوره چندان موفقیت آمیز نبوده واثر بخشی آن در سازش چشمگیر نباشد.آمار سازش در سال 94-16/34 درصد و در سال 97-10/44 درصد بوده که خود حکایت از موضوع دارد.لازم است قبل از ازدواج تدابیرآموزشی اندیشیده شود تا از طلاق پیشگیری وجلوگیری شود.

Keywords:

طلاق , سازش , عدم سازش , مراکز روانشناسی