تاثیر کار گروهی بر کمرویی و انزوا طلبی دانش آموزان دوره ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیرات کار گروهی بر اختلال کمرویی و انزوا طلبی دانش آموزان پایه ابتدایی می باشد. بدین منظور، چهار کلاس از مدرسه ابتدایی دولتی در شهر تبریز انتخاب شد؛ که در این چهار کلاس، مواردی از کم رویی و انزواطلبی مشاهده شده بود. به مدت 3 ماه از سال تحصیلی بر روی این دانش آموزان پژوهش انجام گرفت. معلمان هر کلاس از روش کار گروهی و مشارکت دادن دانش آموزان منزوی با سایر دانش آموزان کلاس در امر آموزش و نیز از مشارکت دادن ان ها با سایر دانش اموزان مدرسه در امور پرورشی، استفاده کردند. این معلمان هر ماه در جدولی در پوشه ان دانش اموزان، نتایج حاصل از مشاهدات خود را یادداشت می کردند؛ بعد از سپری شدن سه ماه از پژوهش، نتایج کلی و نهایی حاکی از این شد که از بین پنج نفر از دانش آموزانی که به عنوان دانش آموزان با اختلال کمرویی و انزوا طلبی شناخته شده بودند، چهار نفر در روابط اجتماعی شان با سایرین بهبود حاصل شد ولی یک نفر از آنها هنوز علائم کمرویی را داشت. ازاینرو این دانش آموز با هماهنگی معلم مربوط به مشاور مدرسه جهت اقدامات تخصصی تری ارجاع داده شد. دانش آموزان منزوی علاوه بر اینکه مشکل کم رویی و انزوای آنها از طریق کار گروهی برطرف شد، از طرف دیگر در نمرات درس هایشان نیز پیشرفت حاصل گشت.

Keywords:

اختلال , کم رویی , انزوا طلبی , کار گروهی.