شناخت الگوی کارامد بازیافت اب وتولید انرژی بیوگاز در طراحی ساختمان ها

با توجه به اینکه کل آب های شیرین دنیا 3% از کل آب های موجودرا تشکیل می دهد، و این در حالی است که جمعیت در قرن بیستم از 2 میلیارد نفر به حدود 6 میلیارد نفر رسیده و پیش بینی می شود تا سال 2025 به بیش از 8 میلیارد نفر بالغ شود با نرخ رشد موالید سه نفر در ثانیه افزایش جمعیت از یک طرف وکاهش سرانه مصرف آب شیرین از طرفی دیگر شرایطی را فراهم آورده است که منابع آب شیرین از یک منبع تجدید شونده به یک منبع نیمه تجدید شونده تبدیل شود، و این در حالی بوده که کمیسیون ملی توسعه پایدار تحت عنوان گزارشی میزان منابع آب تجدید شونده و توانایی کشورهای خاورمیانه و آفریقا را برای تجهیز منابع مالی جزء کشورهایی بادرآمد کم و تنش آبی زیاد دسته بندی کرده است. از طرفی دیگر نیز معماری پایدار که در واقع زیر مجموعه طراحی پایدار است یکی از جریان های مهم معاصر به حساب می آید که عکس العمل منطقی در برابر مسایل و مشکلات عصر صنعت بوده، واز آنجا که 50 درصد از ذخایر سوختی در ساختمان ها مصرف می شود که این نیز به نوبه خود عامل دیگری است که منجر به بحران های زیست محیطی می شود. ضرورت آن را ایجاد می کند که در طراحی معماری در ساخت بناها یک چرخه مصرف آب بدرستی تعریف گردد، به عبارتی آن قابل شرب با تبدیل به آب خاکستری و در نهایت به آب سیاه یا فاضلاب می تواند در تمام مراحل بصورت بهینه مورد استفاده قرار بگیرد، در حالی که در اکثر موارد آب قابل شرب بدون تعریف به آب سیاه و در نهایت به چاه منتقل می شود که خود عاملی جهت آلودگی آب های زیر زمینی بحساب می آید، بنابراین دراین تحقیق سعی گردیده با پرداختن به روش هایی از مدیریت مصرف بر استفاده بهینه از آب، آن را در یک چرخه ی از بنا بدرستی تعریف و با ارائه الگویی کارامد نسبت به بازیافت آب و تولید انرژی از پسماندهای فاضلاب خانگی تاکید گردد.

Keywords:

مدیریت مصرف , بازیافت آب , پسمانده فاضلاب خانگی , تولید انرژی معماری پایدار