اثربخشی آموزش روانشناختی فلسفه بر باورهای اساسی دختران نوجوان ناسازگارشهرتهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی روانشناختی فلسفه بر باورهای اساسی دختران نوجوان ناسازگار شهر تهران اجرا گردیده است .درپژوهش حاضر از روش نیمه تجربی استفاده شده است.جامعه آماری تحقیق شامل کلیه دختران نوجوان ناسازگار شهر تهران است که از روش نمونه گیری در دسترس در منطقه5 تهران در یک دبیرستان مقطع متوسطه مرحله اول بعد از نمونه گیری از تمام دانش آموزان بوسیله آزمون مهارت های اجتماعی ایندربیتزن-فوستر جهت سنجش ناسازگاری استفاده گردید و بعد از انتخاب30 نفر از نتایج حاصله ی آزمون ،گروه مذکور به صورت تصادفی به دو دسته ی 15 نفره در دو گروه جایگزین شدند.سپس آزمون باورهای اساسی اپستاین(ویرایش وتعیین دکتر حجازی)جهت بررسی وضعیت باورهای اساسی در هر دو گروه اجرا گردید .در این مرحله برنامه ی آموزش روانشناختی فلسفه شامل آموزش پکیج درمانی عقلانی –عاطفی آلبرت الیس واجرای برنامه ی آموزش فلسفه برای کودک برای گروه آزمایش در 12 جلسه 2 ساعته انجام شد.بعد از اتمام دوره آزمونها برای هر دو گروه (آزمایش وگواه)به عنوان پس آزمون تکرار گردید.جهت بررسی یافته های پژوهش از آزمون کوواریانس چند متغیره استفاده گردید،یافته های پژوهش حاکی از تفاوت نتایج آزمونها در گروه آزمایش وبررسی میانگین پیش آزمونها وپس آزمون ها نشان می دهند که ارتباط معنی داری بین آنها وجود دارد که نشان دهنده اثر بخشی روانشناختی فلسفه وافزایش مثبت باورهای اساسی وکاهش ناسازگاری در جامعه نامبرده است.

Keywords:

روانشناختی فلسفه , باورهای اساسی , دختران نوجوان ناسازگار