بر مبنای مفاد آئین نامه اجرایی بهینه سازی مصرف آب کشاورزی مصوب 75/6/11 هیات وزیران، و تفاهم نامه وزرای کشاورزی و نیرو، می بایستی از سال زراعی 78-79 مشترکین عمده و کشت و صنعتها و از سال زراعی 79-80 کلیه مشترکین و مصرف کنندگان آب کشاورزی از طریق نماینده تشکلهای آب بران، اقدام به تحویل حجمی آب نمایند.
اما پس از گذشت قریب به 3 سال از تصویب آب آئین نامه و به رغم تلاشهای بعمل آمده ، اجرای بخش هایی از آن عملی نگردیده است.
از آنجا که عقد قرارداد و تحویل و فروش آب به مشترکین بخشی از وظایف شرکتهای بهره برداری می باشد این شرکتها به عنوان حلقه پایانی و بازوی اجرایی سیاستهای یاد شده بیش از بخشها با مشکلات اجرایی این راهبرد ملی مواجه بوده اند.
در این مجال تلاش خواهیم نمود با نگاهی دوباره به مفاد قوانین و آئین نامه های موضوعه پیامدهای اجرا و یا عدم اجرای برخی از این مفاد را بررسی و ریشه یابی نمائیم.
چنانچه می دانیم فرایند بهره برداری از آب کشاورزی به دو بخش فروش و تحویل آب قابل تفکیک است و آئین نامه بهینه سازی نیز به تعیین دستورالعملهای لازم در این دو بخش پرداخته است ما نیز به ترتیب به بررسی مسائل موجود در این دو بخش می پردازیم .