مطالعه ای بر کاربرد مواد بازیافت در شهر گرگان از نقوش امامزاده روشن آباد

هنرمحیطی تاثیر گذار ترین هنر است و میتواند مخاطب را با مجموعه ای از محرکهای حسی روبرو کند. در این مقاله به بررسی نقوشی پرداخته میشود که نشانه ی هویت مذهبی- ملی است که میتواند با نگاهی نو در هنر بازیافت ، کاربرد داشته باشد. مسئله دراین پژوهش، بی توجهی به مباحث بومی-ملی در مباحث محیط زیستی و زندگی در درجه نخست و سپس رویکرد غیربومی در زیباسازی شهری است که نوعی بیگانه سازی با نشانگان غیربومی بهمراه داشته است. فرض بر این است که با تعامل میان هنرمحیطی و تفکرایرانی-اسلامی با تاکید بر هویت بخشی بومی بتوان به هنر بازیافت مدد رساند. اهداف پژوهش شناسایی راه های نوین بازیافت و ارتباط نو میان آن با هنرمحیطی با مضمون تجلی تفکرهویت شهری ایرانی-اسلامی است که میتوان ازهنرهای بومی آن منطقه بهرمند شد. و نتایجی که این پژوهش دربردارد با تاکید بر هویت بخشی در هنرمحیطی، و ارائه ی اطلاعاتی ست که همین نتایج سبب ترویج فرهنگ اصلاح الگوی مصرف همراه با نشانگان هویت ایرانی است. به عنوان پیشنهاد استفاده از نقوش اماکن مذهبی-تاریخی مانند بنای امامزاده روشن آباد واقع در شهر گرگان که میتوان با الهام از نقوش موجود دراین بنا به موتیف های جدیدی دست یافت که درهنر بازیافت به طور مشخص و در سطح شهر گرگان آن را به کار بست. روش انجام تحقیق بر مبنای ماهیت توصیفی - تحلیلی بوده و شیوه گردآوری اطلاعات به صورت ترکیبی(کتابخانهای ومیدانی) و روش تجزیه و تحلیل اطلاعات نیز کیفی است.

Keywords:

هنربازیافت , زیباسازی , محیط زیست , هنرمحیطی , بوم شناسی