تاثیر تراکم مواد مغذی جیره پایانی و سن کشتار بر بازده ابقای انرژی و پروتئین جوجه های گوشتی
Publish place: Journal of Animal Production، Vol: 22، Issue: 1
Publish Year: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 531
This Paper With 12 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JAP-22-1_010
تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1399
Abstract:
این پژوهش به منظور بررسی تاثیر تراکم مواد مغذی جیره پایانی و سن کشتار بر بازده ابقای انرژی و پروتئین در جوجه های گوشتی انجام شد. تعداد 300 قطعه جوجه خروس 23 روزه سویه کاب 500 در قالب طرح کاملا تصادفی به صورت فاکتوریل 5×2، با 10 تیمار، شش تکرار و پنج قطعه در هر تکرار گروه بندی شدند. تیمارهای آزمایشی شامل تنظیم جیره پایانی با تراکم مواد مغذی معادل 92/5، 95، 97.5، 100 و 102.5 درصد پیشنهاد سویه و کشتار در سنین 38 و 46 روزگی بودند. با افزایش تراکم مواد مغذی جیره پایانی افزایش وزن بدن، بازده خوراک، بازده ابقای انرژی و پروتئین به طور خطی و معنی دار افزایش و احتیاج انرژی نگهداری به ازای افزایش واحد وزن بدن کاهش یافت (0.05> P). افزایش سن کشتار از 38 روز به 46 روز باعث بروز تاثیر منفی و معنی دار بر شاخص های فوق شد (0.05> P). پرندگان تغذیه شده با جیره پایانی با تراکم مواد مغذی 97.5 درصد پیشنهاد سویه بالاترین مقدار عددی مصرف خوراک باقی مانده را داشتند. سطح مطلوب مواد مغذی جیره پایانی جوجه های گوشتی به منظور بهینه سازی افزایش وزن بدن، بازده خوراک، بازده ابقای انرژی و پروتئین با استفاده از مدل رگرسیونی خط شکسته خطی به ترتیب 101.7، 99.2، 97.7 و 99.5 درصد پیشنهاد سویه برآورد شدند. مقادیر به دست آمده 5.5-2.3 درصد کمتر از مقادیر برآوردی توسط مدل خط شکسته درجه دو بودند. بر اساس نتایج این آزمایش، شاخص مصرف خوراک باقی مانده می تواند یک معیار مناسب برای سنجش بازده انرژی جیره باشد. تنظیم جیره پایانی جوجه های گوشتی با تراکم مواد مغذی کمتر از 97.5 درصد سطح پیشنهاد سویه مناسب نیست.
Keywords:
بازده انرژی , تراکم مواد مغذی , جوجه های گوشتی , سن کشتار , مدل های رگرسیونی , مصرف خوراک باقی مانده
Authors
مهدیه نیکبخت زاده
دانش آموخته کارشناسی ارشد، گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد ، ایران.
حیدر زرقی
استادیار،گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد ، ایران.
ابوالقاسم گلیان
استاد،گروه علوم دامی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد ، ایران.
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :