رابطه بین صنعت توریسم با بیکاری در ایران

صنعت گردشگری به یکی از صنایع پررونق برای کشورهایی که دارای جاذبه های سیاحتی هستند تبدیل شده و به عنوان مهمترین صنعت اشتغال زا در دنیا و دومین صنعت پس از نفت از نظر گردش مالی شناخته شده است. هدف از انجام این تحقیق بررسی آثار ورود گردشگر بر تولید ناخالص داخلی و نرخ بیکاری در ایران می باشد. داده های تحقیق از بانک مرکزی ایران استخراج و طی دوره زمانی 1370 تا 1397 میباشد. از روش حدقل مربعات کاملا اصلاح شده (FMOLS) برای تخمین ضرایب استفاده شده است. نتایج نشان دهنده این است که، ضریب بدست آمده برای گردشگری به دلیل اینکه کمتر از 5 درصد است، در سطح اطمینان 95 درصد معنی دار می باشد. طبق رابطه بدست آمده، یک واحد افزایش در گردشگری، باعث کاهش 0/0823 واحدی در نرخ بیکاری می شود. ضریب بدست آمده برای رشد اقتصای هم به دلیل اینکه کمتر از 5 درصد است، معنی دار می باشد، یعنی یک واحد افزایش در تولیدناخالص داخلی، باعث کاهش 1/032 واحدی در بیکاری می شود. عرض از مبدا هم معنی دار می باشد، یعنی سایر عوامل در اقتصاد ایران علاوه بر متغیرهای فوق، بر نرخ رشد اقتصادی اثر معنی داری دارند.

Keywords:

صنعت گردشگری , تولید ناخالص داخلی , نرخ بیکاری