شوراهای اسلامی شهر ناتوان از ایفای رسالت قانونی

شوراهای اسلامی شهر و روستا بنابر قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، از میان نمایندگان مردم انتخاب می شوند و از صلاحیت های مشورتی و اجرایی رسمی برای اداره امور عمومی حوزه انتخابی خود برخوردار می گردند و به صورت رسمی به اداره بخشی از این امور مبادرت می ورزند و براساس مفاد قانون شهرداری و نیز قانون تشکیلات شورای اسلامی کشور، این نهاد یک مرجع تصمیم گیری و نظارتی است و در این مورد دارای اختیارات وسیعی است بنابر تعریف، شوراهای اسلامی شهر و روستا بر خلاف مفهوم رایج شورا و مشورت که عمدتا در سطح تبادل افکار و ارائه نظر منحصر می شود، علاوه بر تصمیم گیری و سیاستگذاری که از طریق وارد کردن نظرات مشورتی، صورت می گیرد، از اختیارات و صلاحیت اجرایی زیادی نیز برخوردار می باشند. برخی از وظایف شورای شهر، واجد جنبه های وضع مقررات است و برخی دیگر از وظایف آن، جنبه نظارتی و مراقبتی دارد البته جنبه عملی و اجرایی در شوراهای اسلامی نسبت به ابعاد نظری و مشورتی آن از اهمیت بیشتری برخوردار می باشد; چرا که شورای شهر و روستا دارای اختیارات اجرایی است که نصب و عزل شهردار در شهر و نصب و عزل دهدار در روستا از بارزترین این اختیارات است. شاید بتوان گفت اکنون با تجربه بیست ساله شوراها این زمینه تا حدی فراهم شده است که برگزیدگان مردم بار بیشتری بر دوش بگیرند و بسیاری از امور شهرها و روستاها را میتوان بر عهده این نهاد مردمی قرار داد.

Keywords:

قانون اساسی , شورا , شهر , روستا , شهردار