حرمت تنفیر از دین : حکم حکومتی، عنوان ثانویه یا قاعده فقهیه

در این مقاله با محوریت قرار دادن عنوان ایجابی حرمت تنفیر از دین و تعمیم دادن حکم این قاعده به موضوعاتی که عامل دین گریزی می شود و نحوه ظهور یک قاعده با توجه به وجود احکام اولیه که از نظر جامعه امروزی سختگیرانه و در تطابق با حقوق بشر قلمداد می شود ابتدا شیوه تضمین در جامعه اسلامی و سپس موجه سازی موضوع با مصداق هایی از منابع تضمینی اسلامی و سپس اصل مبحث در مورد احکام اولیه ، ثانویه و احکام حکومتی با توجه به مبحث قدرت مطلقه ولایت فقیه با در نظر گرفتن این موضوع که در عرض شارع ،مقداری که بتوان از این قدرت مطلقه که ناشی از تفویض شارع مقدس به این مرجع است استفاده نموده برای خلق قاعده جدید از قبیل حرمت تنفیر از دین برای نجات دین از توطئه ای از قبیل ناکارآمدی قواعد موجود با مسائل روز جهان برای مثال حاکمیت اداره و غیره... و جدا کردن فقه از حالت و هدایت آن به سمتی که آفات های واقعی دین در آن نهفته است . این مقاله همچنین در راستای تعیین جایگاه حرمت تنفیر از دین تحت عناوینی چون حکم حکومتی ولی فقیه بعنوان پشتوانه فقهی و حکومتی آرای صادره در مجازات هایی همچون عدم اجرای رجم ، حرمت نکاح با فرزند خوانده و.... نیز می باشد

Keywords:

قانون گذاری اسلامی , حرمت تنفیر از دین ومصادیق آن , احکام فقهی , ولایت فقیه , احکام حکومتی و مصلحت