رابطه از خود بیگانگی با رفتارهای ضد بهره ور آموزگاران ناحیه (2) شهر بندرعباس

هدف از انجام این پژوهش؛ بررسی رابطه بین از خودبیگانگ با رفتارهای ضد بهره ور آموزگاران مدارس ناحیه 2 شهر بندرعباس می باشد. این پژوهش به لحاظ هدف؛ کاربردی و روش بررسی آن توصیفی و از نوع تحقیقات همبستگی بوده است. جامعه آماری آن را کلیه آموزگاران مدارس ناحیه 2 شهر بندرعباس تشکیل داده اند. حجم نمونه؛ 162 نفر تعیین گردید که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری پرسشنامه از خودبیگانگی سازمانی سیمن (1998) و پرسشنامه رفتارهای ضد بهره ور ساکت (2009) بوده است. به منظور تعیین پایایی پرسشنامه ها، از روش آلفای کرونباخ استفاده شد، که مقدار آلفای آن برای پرسشنامه رفتارهای ضد بهره ور ساکت (2009) بوده است. به منظور تعیین پایایی پرسشنامه ها، از روش آلفای کرونباخ استفاده شد، که مقدار آلفای آن برای پرسشنامه از خود بیگانگی برابر با 0/78 و برای پرسشنامه ها، از روش آلفای کرونباخ استفاده شد که مقدار آلفای آن برای پرسشنامه از خود بیگانگی برابر با 0/78 و برای پرسشنامه رفتارهای ضد بهره ور برابر با 0/75 بدست آمده است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داده است که بین از خود بیگانگی و ابعاد آن (بی هنجاری، بی معنایی، بی قدرتی، بیزاری از خویشتن و انزوای ارزشی) با بروز رفتارهای ضد بهره ور آموزگاران رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نیز نشان داد که ابعاد از خود بیگانگی (بی هنجاری، بی معنایی، بی قدرتی و بیزاری از خویشتن) در مجموع حدود 48 درصد از واریانس متغیر رفتارهای ضد بهره ور را پیش بینی می نمایند.

Keywords:

از خود بیگانگی , رفتارهای ضد بهره ور , آموزگاران , شهر بندرعباس