بررسی وضعیت جغرافیایی و سیاسی بشاگرد در دوره قاجار

منطقه بشاگرد در دوران قاجار و پیش از آن از نظر جغرافیایی شامل مناطق وسیعی از استان هرمزگان و کرمان و سیستان و بلوچستان بوده است و خود به شش ولایت تقسیم می شد که زیرنظر حاکم وقت که در انگهران و قبل از آن در منوجان حکومت می کرد اداره می شد. حاکمان وقت بشاگرد در دوران مختلف این منطقه را به صورت مستقل از مرکز کشور اداره می کردند و دولت مرکزی هر بار برای تسلط بر این منطقه مجبور به لشکرکشی و جنگ های خونینی با آن می شد. حاکمان نواحی دیگر نیز برای دست یابی به اهداف خود و نیز گسترش نفوذ سعی در برقراری ارتباط و اتحاد با حاکمان بشاگرد می کردند. مانند حاکمان وقت عمان که اداره سواحل جنوبی کشور را بر عهده داشتند یا ایل بهارلو در فارس. تمامی این موارد نشان از اهمیت بشاگرد در دوره قاجار و پیش از آن دارد، اما با روی کارآمدن حکومت پهلوی و قدرمتند تر شدن حکومت مرکزی و از بین رفتن حاکمان محلی و نیز پیشرفت سریع کشور در این دوره، به صورتی پیش رفت که بشاگرد به دلیل کوهستانی بودند نتوانست با این پیشرفت همراه شود و از این قافله عقب ماند. به حدی که پس از انقلاب وقتی افرادی به این منطقه آمدند مدعی کشف بشاگرد شدند ومطالبی خلاف واقع در این زمینه گفته شده است.

Keywords:

بشاگرد , عقب ماندگی , قاجار