نقش رسانه های دیداری بر ایجاد گرایش به حفظ محیط زیست ( مطالعه موردی شهروندان 15 سال به بالای شهر بابلسر )

در کشورهای در حال توسعه، مانند ایران، مسائل زیست محیطی بیش از آنکه جنبه ی فنی داشته باشد دارای جنبه های اجتماعی – فرهنگی می باشد.بنابراین هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی رابطه استفاده از برنامه های رسانه های دیداری با گرایش به حفظ محیط زیست بین شهرواندان 15 سال به بالای شهر بابلسر می باشد تا بتوان راهکارهایی جهت ارتقای کمی و کیفی رسانه های دیداری به عنوان یک رسانه ی ارتباط جمعی برای افزایش آگاهی و علاقه ی شهروندان در جهت بهینه عمل کردن و حفاظت از محیط زیست ارائه نمود. برای اجرای تحقیق، از فن پیمایش استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شهروندان 15سال به بالای شهر بابلسر بود. حجم نمونه ها بر حسب فرمول کوکران 253 نفر شد. که طی آن در هر منطقه تعدادی پرسشنامه به صورت تصادفی بین شهروندان توزیع گردید سپس از نرم افزار SPSS برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بررسی و برابر 0/8 تعیین شد. ضریب همبستگی پیرسون برای بررسی رابطه بین متغیرها، رگرسیون خطی نیز برای بررسی فرضیات تحقیق بکار رفت.

Keywords:

محیط زیست , رسانه دیداری , افکار عمومی , آلودگی