اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد بر وابستگی به دیگران و تاب آوری در سالمندان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد بر وابستگی به دیگران و تاب آوری در سالمندان بود. این پژوهش به روش نیمه آزمایشی با شرکت کنندگان شامل 30 نفر سالمند هشیار که 26 زن و 4 مرد از مرکز نگهداری سالمندان قدس تهران به روش تصادفی در دو گروه 15 نفره کنترل وآزمایش انتخاب شدند، انجام گرفته است. سالمندان گروه آزمایش تحت آموزش 8 جلسه ای پذیرش و تعهد قرار گرفتند و هر دو گروه پرسشنامه های وابستگی و تاب آوری را قبل و بعد ازجلسات آموزش پر کردند. برای سنجش تاثیر آموزش در هر گروه از آزمون تی زوجی و برای مقایسه دو گروه کنترل و آزمایش از آزمون تی مستقل استفاده شد. نتایج نشان داد که تفاوت میانگین تغییر نمرات وابستگی در اثر آموزش پذیرش و تعهد، بین دو گروه کنترل و آزمایش 24/87 واحد بود که این مقدار معنادار بود .(P<0/05)لذا فرضیه پژوهش که بیان کننده اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد بر وابستگی به دیگران در سالمندان می باشد، تایید می گردد. نتایج همچنین نشان داد که تفاوت میانگین تغییر نمرات تاب آوری در اثر آموزش پذیرش و تعهد، بین دو گروه کنترل و آزمایش 1/93 واحد بود که این مقدار معنادار نبود .(p<0/05)لذا فرضیه پژوهش که بیان کننده اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد بر تاب آوری در سالمندان می باشد، تایید نمی گردد

اثربخشی آموزش پذیرش و تعهد بر وابستگی به دیگران و تاب آوری در سالمندان Keywords:

پذیرش و تعهد , وابستگی بین فردی , تاب آوری , سالمند