آسیب شناسی کاربری اراضی شهری با تاکید بر اصول توسعه پایدار (مورد مطالعه: شهر ارومیه)

برنامه ریزی کاربری زمین از محورهای اساسی شهرسازی و یکی از اهرم های توسعه پایدار شهری به شمار می رود. هدف این پژوهش آسیب شناسی کاربری اراضی شهر ارومیه با توجه به اصول توسعه پایدار است. روش مورد استفاده در این پژوهش توصیفی- تحلیلی است. روش جمع آوری داده های اولیه با استفاده از منابع کتابخانه ای و داده های ثانویه به بررسی متون و منابع مرتبط با موضوع بوده است. تکنیک های مورد استفاده در این تحقیق روش رتبه بندی تاپسیس، و روش SWOT بوده است. یافته های پژوهش نشان داد وضعیت کاربری های شهری ارومیه حاکی از فاصله زیاد سرانه کاربریهای شهر در مقایسه با سرانه های استاندارد و کمبود قابل توجه سطوح آنها در وضع موجود است. به طوریکه مجموع کمبود سطوح مورد نیاز در وضع موجود شهر بسیار زیاد است و تنها کاربریهای مذهبی و نظامی-انتظامی با کمبود روبرو نیستند. بنابراین با توجه به نتایج، میتوان گفت که کاربریهای شهری در ارومیه وضعیت مناسبی ندارند و با استانداردهای موجود، فاصله زیادی دارند. همچنین نتایج رتبه بندی مدل تاپسیس که به رتبه بندی مناطق مختلف ازنظر شاخص های منتخب پژوهش پرداخته شده و بر اساس نتایج آن، مناطق چهارگانه شهر ارومیه به ترتیب دارای رتبه 1، 3، 2، 4 میباشند و ازنظر رتبه جمعیت مناطق شهری مناطق چهارگانه به ترتیب رتبه های 2، 3، 4، 1 را به خود اختصاص دادهاند.

Keywords:

کاربری اراضی , آسیب شناسی , تاپسیس , سوات