بررسی اثر مداخلات آموزشی در میزان کیفیت مراقبت های پرستاری در ایران

مقدمه: کیفیت، توانایی خدمت برای ارضاء نیازهای ابراز شده و میزانی برای برآوردن انتظارات مددجو است. امروزه کیفیت خدمات پرستاری با چالش های فراوان جهانی روبرو است. اغلب بیماران در پی افزایش سطح آگاهی در زمینه بهداشت و درمان و افزایش هزینه های خدمات بهداشتی، خواستار خدمات با کیفیت مطلوب هستند. پرستاران نیز باید از لحاظ قانونی و اخلاقی پاسخگوی کیفیت مراقبت های ارائه شده باشند. به همین دلیل محقق بر آن شد تا مطالعه ای با هدف بررسی اثر مداخلات آموزشی در راستای افزایش کیفیت مراقبت های پرستاری انجام دهد. روش کار: پس از جستجو در Iranian journal of Nursing and Midwifery Research ,PubMed و Google SID،Google ، ,Magiran با استفاده از کلید واژه های فارسی کیفیت مراقبت، مداخله، پرستار، بیمار، تعداد 684 مقاله انتخاب و پس از دخیل کردن معیارهای ورود: مرتبط بودن عنوان مقاله با موضوع، در دسترس بودن متن کامل، زبان نوشتاری فارسی در نهایت تعداد 8 مقاله انجام شده بین سال های 1383 تا 1397 به صورت سرشماری در سال 1398 وارد مطالعه شدند. یافته ها: مطالعه حاضر به روش نیمه تجربی در بیمارستان های ایران انجام شد. 854 پرستار و بیمار از 4 شهر ایران وارد مطالعه شدند. نمونه ها شامل 454 پرستار و 400 بیمار بود. که به روش تصادفی ( 366 نفر) و غیر تصادفی ( 488 نفر) انتخاب شدند. مشارکت کنندگان جهت بررسی اثر آموزش هایی همچون آموزش ضمن خدمت، بحث گروهی، مداوم مشارکتی مبتنی بر صلاحیت، گروهی پرستاران، فرایند پرستاری، پرستاری اولیه و آموزش مهارت های پرستاری بر کیفیت مراقبت های پرستاری به 7 گروه که شامل زیر مجموعه آزمون و کنترل بود تقسیم شدند. پس از مداخله کیفیت مراقبت های پرستاری از دیدگاه بیماران ( گروه آزمون) در گروه اول از 74/3± 15/58 به 51/4± 36/70 افزایش پیدا کرد. در گروه دوم رشد 4/54 % در عملکرد مراقبتی پرستاری، 9/73 % در ثبت مراقبت، 01/48 % در رضایتمندی بیماران وجود داشت. کیفیت مراقبت در گروه سوم در سطح خوب از 7/6 به 40 % و در سطح ضعیف از 30 به 6/16 % ، در گروه چهارم از 1/88 % به 6/57 % در سطح نامطلوب و در سطح مطلوب نیز از 9/11 به 4/42، در گروه پنجم میزان آن از 4/1 ± 65/36 به 2/2± 25/ 83 تغییر یافت. در گروه ششم رشد میانگین کیفیت مراقبت و در گروه هفتم نیز افزایش میانگین نمره کلی کیفیت مراقبت پرستاری از 79/90± به 02/99 مشاهده شد. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها آموزش ها می توانند باعث افزایش کیفیت مراقبت های پرستاری شوند. با توجه به افزایش هزینه های خدمات بهداشتی و درمانی، ارتقای مداوم کیفیت خدمات پرستاری و کنترل کیفیت این خدمات جهت افزایش رضایتمندی بیماران ضرورت پیدا می کند. بنابراین مسولان می توانند با آموزش یک یا چند تا از آموزش های ضمن خدمت، آموزش بحث گروهی، مداوم مشارکتی مبتنی بر صلاحیت، گروهی پرستاران، فرایند پرستاری، پرستاری اولیه و آموزش مهارت های پرستاری به بهبود کیفیت مراقبت های پرستاری کمک نمایند و بدین وسیله پاسخگوی نیازهای جسمی، روانی، عاطفی، اجماعی و معنوی بیماران شوند تا به زندگی سالم و طبیعی خود بازگردند و رضایت خاطر بیماران و پرستاران نیز جلب شود.

Keywords:

ارشد اتاق عمل , عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان , همدان , ایران