تاثیر توزیع تمرین ثابت بر اکتساب و یادداری (اجرا و یادگیری) مهارت پنالتی فوتئال در کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر

هدف از پژوهش حاضر، بررسی و مقایسه تاثیر تمرین ثابت بر اکتساب و یادداری مهارت پنالتی فوتسال در دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر بود. این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بود. به این منظور 12 نفراز دانش آموزان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر در دامنه سنی 8-13 سال شهر سمنان به طور تصادفی انتخاب شدند که در 2 گروه 6 نفری تقسیم شدند. پیش آزمون از آزمودنی ها گرفته شد. سپس گروه تجربی در تمریناتثابت به مدت 6 هفته شرکت کردند. بدین ترتیب که تمرین پنالتی فوتسال از فاصله 6 متری را انجام دادند. روش امتیازدهی بدین صورت بود که توپ هایی که وارد دروازه شدند 2 امتیاز، توپ هایی که به تیر دروازهبرخورد کردند اما گل نشدند 1 امتیاز و در غیر این دو صورت امتیازی دریافت نمی کردند. تمرینات با توپ استاندارد فوتسال 360 گرمی انجام شد و در نهایت پسآزمون از همه گروه ها گرفته شد. و بعد از 2 هفتهآزمون یادداری برگزار شد. همه آزمون ها در فاصله استاندارد پنالتی فوتسال در 6 متری انجام شد و هر نفر 3 فرصت برای آزمون داشت. تجزیه و تحلیل داده ها که با استفاده از آزمون آماری تیمستقل، تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی در سطح معنی داری P‹0/05 انجام گرفت. یافته های پژوهش حاکی از آن است که تمرین ثابت بر اکتساب و یادداری مهارت پنالتی فوتسال در کودکان عقب مانده ذهنی آموزش پذیر تاثیر معناداری دارد P =0.000 و منجر به بهبود در عملکرد این کودکان شد. همچنین نشان داده شد که در گروه تجربی بین آزمون اکتساب و یادداری اختلاف معناداری وجود ندارد اما هر دوی این آزمون ها با پیش آزمون اختلاف معناداری دارند بنابراین تمرینات ثابت بر اکتساب و یادداری مهارت پنالتی فوتسال در کودکان عقب مانده ذهنی آموزشپ ذیر موثر می باشد.

Keywords:

تمرین ثابت , اکتساب و یادداری , عقب مانده ذهنی