تولید عناب بر پایه دانش بومی در خراسان جنوبی

مطالعه دانش بومی کشاورزی موضوع جدیدی نیست. بیش از یک قرن از مطالعات مردم شناسان در جوامع زراعی و نظامهای تولیدی آنان می گذرد و در سی سال اخیر گزارشهای جامعی از شیوه ای معیشتی این جوامع به دست آمده است. این گزارشات حاوی اطلاعا ت معمی پیرامون روابط اجتماعی تولید، شیوه های بهره برداری و حفاظت از محیط است که روش های بومی استفاده از زمین و نحوه برخورد روستاییان با جهان اطرااف خود را در بر می گیرد. لذا آشنا شدن مدیران منابع کشاورزی با ریشه های فرهنگی و محیطی نظامهای بومی مدیریت منابع تا حد زیادی از اشتباهات آتی جلوگیری خواهد کرد. بنابراین مصلحان روستایی به عنوان کسانی که در امر توسعه روستایی نقش دارند اگر به این دانش که بومی است و با ساختارهای روستایی هماهنگ است، توجه کنند با انطباق آن با شرایط جدید می توانند گامهای موثری در توسعه روستایی بردارند. نتایج این مقاله که با استفاده از روش کیفی" روش مشارکتی و عملی "به دست آمده سعی دارد تا یک جنبه از دانش بومی باغداران خراسان جنوبی در تولید محصول عناب را که عامل اساسی درحیات باغداران خراسان جنوبی است، مورد بررسی قرار دهد و برای این منظور مطالعه دانش بومی عنابکاران در مناطق استان خراسان جنوبی در 30 باغ از 5 منطقه اصلی کشت این گیاه صورت گرفت، نتایج این اطلاعات حاکی از تنوع عملیات باغی و موارد مصرف این محصولات در میان تولید کنندگان است که خود می تواند عاملی موفق در تولید این گیاه باشد.

Keywords:

دانش بومی , غناب , تنوع , توسعه روستایی